Pad (rzeka)
Z Wikipedii
| Pad | |
 Bieg rzeki Pad |
|
| Lokalizacja | Europa Włochy |
| Źródło | Alpy |
| Ujście | Morze Adriatyckie 0 m n.p.m. |
| Długość | 652 km |
| Powierzchnia zlewni | 71 057 km² |
| Średni roczny przepływ | 1540 m³/s (u ujścia) |
| Rzeki Europy | |
Pad (wł. Po, łac. Padus) - rzeka w północnych Włoszech. Najdłuższa i największa rzeka tego kraju: jej maksymalny przepływ zanotowany w Pontelagoscuro koło Ferrary wyniósł 10 300 m³/s. Powierzchnia jej dorzecza stanowi ok. 1/4 powierzchni całych Włoch.
Źródła Padu znajdują się w Pian del Re na terenie gminy Crissolo, na wysokości 2022 m n.p.m. u stóp Monte Viso w Alpach Kotyjskich. Przepływa przez wyżynę Monferrato i tworzy naturalną granicę dwóch regionów - Lombardii i Emilii-Romanii. Następnie płynie z zachodu na wschód żyzną Niziną Padańską. Uchodzi do Morza Adriatyckiego w pobliżu Wenecji tworząc deltę - jedną z najbardziej rozbudowanych w Europie. Delta ta, zaczynająca się już w pobliżu Ferrary, ma powierzchnię ok. 380 km². Liczy 14 ramion podzielonych na 5 grup: Po di Levante, Po di Maestra, Po delle Tolle, Po di Goro e di Gnocca, Po della Pilla. Roczny przyrost powierzchni delty wynosi ok. 80 ha.
- ważne miasta: Turyn, Casale, Piacenza, Cremona i Ferrara.
- główne dopływy: Dora Riparia, Dora Baltea, Sesia, Ticino, Adda, Oglio, Mincio, Tanaro, Scrivia, Trebbia, Taro, Panaro.
Pad jest żeglowny do Pawii przez ramię ujściowe Po della Pila, prowadzące najwięcej wody.
Dolina Padu była zamieszkana już w paleolicie i neolicie, a począwszy od czasów rzymskich prowadzi się prace regulacyjne, mające zapobiec powodziom (najbardziej katastrofalne były powodzie w latach 589, 1150, 1438, 1882, 1917, 1926, 1951, 1957, 1966).
