Pasma Meesa
Z Wikipedii
Pasma Meesa (pasma Aldricha-Meesa, ang. Mees’ lines, Aldrich-Mees’ lines) - białe pasma w obrębie płytki paznokciowej palców dłoni i stóp. Ich występowanie może wiązać się z zatruciem arsenem[1] lub talem, niewydolnością serca, pelagrą, niewydolnością nerek[2], niedokrwistością sierpowatokrwinkową. Przesuwają się bliżej końca płytki paznokciowej w miarę jego wzrostu. Opisał je holenderski lekarz R.A. Mees[3] w 1914, przed nim tę samą nieprawidłowość opisali Anglik E.S. Reynolds w 1901[4] i Amerykanin C.J. Aldrich w 1904[5].
Przypisy
- ↑ Hall AH (2002). "Chronic arsenic poisoning". Toxicol. Lett. 128 (1-3): 69–72. PMID 11869818
- ↑ Udayakumar P, Balasubramanian S, Ramalingam KS, Lakshmi C, Srinivas CR, Mathew AC (2006). "Cutaneous manifestations in patients with chronic renal failure on hemodialysis". Indian journal of dermatology, venereology and leprology 72 (2): 119–25. PMID 16707817
- ↑ Mees RA. Een verschijnsel bij polyneuritis arsenicosa. Ned Tijdsch Geneeskd 1919;1:391-396.
- ↑ Reynolds ES. An account of the epidemic outbreak of arsenical poisoning occurring in beer-drinkers in the North of England and Midland Counties in 1900. Lancet 1901;1:166-70.
- ↑ Aldrich CJ. Leuconychia striata arsenicalis transversus, with report of three cases. Am J Med Sci 1904;127:702-709.
[edytuj] Bibliografia
- Schorzenia paznokci. W: Susan Bayliss Mallory, Alanna Bree, Peggy Chern: Dermatologia pediatryczna. Diagnostyka i leczenie. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2007, s. 372. ISBN 978-83-60608-31-9.
