Paweł Daciuk
Z Wikipedii
| Pavel Datsyuk | |
| Pozycja | center |
| Uchwyt kija | lewy |
| Przydomek | Pasha, Dats |
| Wzrost | 180 cm |
| Waga | 90 kg |
| Klub |  Detroit Red Wings |
| Narodowość |  Rosja |
| Urodzony | 20 lipca 1978 w Jekaterynburgu |
| Draft NHL | 6 runda, 171 numer, 1998 Detroit Red Wings |
Pavel Datsyuk, (ros. Павел Дацюк, nazwisko czasem transkrybowane jako Dacjuk; ur. 20 lipca 1978 w Swierdłowsku w ZSRR obecnie Jekaterynburg w Rosji) – zawodowy rosyjski hokeista obecnie grający w Detroit Red Wings.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
- Dynamo Jekaterynburg (1996-1999)
- Ak Bars Kazań (1999-2001)
- Detroit Red Wings (2001-2004)
- Dynamo Moskwa (2004-2005)
- Detroit Red Wings (2005-?)
[edytuj] Przed NHL
Daciuk nie był nigdy uważany za zawodnika z czołówki z powodu jego małego wzrostu i wagi. Przez początek swojej zawodowej kariery grał w rosyjskich klubach i nie został wybrany w draftach NHL w latach 1996 i 1997. W końcu Rosjanin został wybrany przez Detroit Red Wings w drafcie w 1998 roku z numerem 171 w 6. rundzie. Skauci Skrzydeł byli pod wrażeniem umiejętności technicznych zawodnika, lecz obawiali się, że jego rozmiar i brak siły fizycznej uniemożliwią mu skuteczną grę w NHL. Okazało się, że Daciuk poprawił jednak swoje warunki fizyczne i na sezon 2001/02 przyjechał do Detroit. Wcześniej, grał w Rosji w Jekaterynburg Dynamo w sezonach 1997/98 i 1999/2000 zanim przeniósł się do Ak Bars Kazań do rosyjskiej Superligi w sezonie 2000/01. W tej najlepszej rosyjskiej lidze Daciuk nie punktował zbyt okazale, lecz mimo to władze Skrzydeł postanowiły sprawdzić go w Ameryce.
[edytuj] Kariera w NHL
Gdy Daciuk zaczynał grę w Detroit jego kolegami z drużyny, i zarazem mentorami, byli, między innymi, legenda rosyjskiego hokeja Igor Łarionow, kapitan Red Wings Steve Yzerman czy rosyjska supergwiazda Siergiej Fiedorow, którzy pomagali mu stawiać pierwsze kroki na amerykańskich lodowiskach. W swoim pierwszym sezonie grał w jednej linii z Brettem Hullem i Boydem Devereaux i nie uzbierał zbyt dużo punktów. Długość sezonu w NHL i intensywność gry spowodowały, że przed końcem sezonu zasadniczego Daciuk dostał kilka meczów przerwy na odpoczynek przed playoff. W pochodzie po Puchar Stanleya Daciuk dołożył od siebie trzy bramki i trzy asysty. Oprócz tego sukcesu Daciuk był częścią reprezentacji olimpijskiej w Salt Lake City, gdzie Rosjanie zdobyli brązowy medal.
Oczekiwania w stosunku do Rosjanina rosły, szczególnie że do klubu dołączył kolejny świetnie zapowiadający się prospekt z Europy - Henrik Zetterberg. Szwed zastąpił Devereaux w linii Daciuka i Hulla, w wyniku czego powstała linia nazywana Dwóch dzieciaków i stary pryk (ang. Two Kids and an Old Goat). Daciuk rozegrał tylko 64 spotkania z powodu kontuzji kolana, lecz skończył sezon zasadniczy z 51 punktami. W playoffach zagrał jednak ponownie poniżej oczekiwań, podobnie jak reszta drużyny. Wings przegrali cztery mecze z rzędu z Anaheim Mighty Ducks i odpadli w pierwszej rundzie.
Odejście Fiedorowa latem 2003 roku pozwoliły Daciukowi rozwinąć skrzydła, gdyż zaczął otrzymywać więcej czasu na lodzie. W sezonie 2003/04 wystąpił w Meczu Gwiazd NHL i zdobył w sumie 68 punktów. W playoffach jednak znowu nie poszło mu najlepiej i w 12 meczach zapisał na swoim koncie tylko 6 asyst. Wings odpadli w drugiej rundzie.
Po tym sezonie Daciuk był ograniczonym wolnym agentem a klubowi nie udało się dojść z młodym graczem do porozumienia, mimo zapewnień agenta Rosjanina o jego chęci pozostania w Detroit. Podczas lokautu w NHL Daciuk wrócił do Rosji, gdzie grał w zespole HC Dynamo Moskwa. 4 września 2005 roku Daciuk podpisał roczny kontrakt z Awangardem Omsk a Dynamo wyrównało ofertę dwa dni później. 19 września komisja arbitrażowa ligi rosyjskiej miała zadecydował który klub ma prawa do zawodnika. Tego samego dnia Daciuk zgodził się na dwuletni kontrakt z Red Wings wart 7.8 miliona dolarów.
W sezonie 2005/06 Daciuk pobił swój rekord punktowy w NHL, zdobywając w 75 meczach 87 oczek (28 bramek i 59 asyst). Ten sam wynik powtórzył rok później, strzelając jedną bramkę mniej i asystując jeden raz więcej. Ponieważ na ławce kar spędził tylko 22 minuty a jego zachowanie na lodzie było nienaganne otrzymał też Lady Byng Trophy. Podobnie jak z punktami, wyczyn ten powtórzył sezon później. Dzięki swojej dobrej grze dostał się do składu rosyjskiej drużyny narodowej na Olimpiadę w Turynie.
Red Wings ponownie jednak zawiedli w playoffach, odpadając w 1. rundzie. W pięciu meczach Daciuk zaliczył tylko 3 asysty, przez co podniosło się dużo głosów krytyki w jego stronę, mówiących że nie jest on kompletnym graczem gdyż nie jest sobie w stanie poradzić w playoffach. Działo się to mimo nowych przepisów wprowadzonych przez NHL, które miały faworyzować mniejszych, lecz bardziej finezyjnych graczy.
Daciuk stawał się nieograniczonym wolnym agentem po sezonie 2006/07 i przez prawie cały ten sezon trwały z nim rozmowy w sprawie nowego kontraktu. W końcu, 6 kwietnia 2007 roku podano do wiadomości, że Rosjanin zostanie w Detroit przez najbliższe siedem lat, będąc związanym kontraktem o wartości 46.9 miliona dolarów. Wiedząc, że jego gra stoi na bardzo wysokim poziomie, wiele ludzi cały czas wątpiło jednak w jego umiejętność przygotowania się do playoff i dla nich kontrakt ten wydawał się trochę przesadzony. Sam Daciuk jednak zmienił ich pogląd, gdy w 18 meczach playoff zdobył po 8 bramek i asyst, będąc jednym z najlepszych zawodników Red Wings w całych rozgrywkach. Skrzydła odpadły jednak z playoff w Finale Konferencji, przegrywając z Anaheim Ducks, którzy ostatecznie sięgnęli po Puchar.
[edytuj] Ciekawostki
- W sezonie 2006/07 Daciuk, jako pierwszy zawodnik, grał nowym kijem firmy RBK, który posiada dziury w trzonie, dzięki czemu jest bardziej aerodynamiczny. Kij nazwany 9KO przypadł Rosjaninowi do gustu.
[edytuj] Sukcesy
- Reprezentacyjne:
- Klubowe:
