PID (informatyka)
Z Wikipedii
PID (ang. Process IDentifier) to unikalny identyfikator procesu w wielozadaniowych systemach operacyjnych (np. Unix, Microsoft Windows NT), wyrażony jako liczba całkowita z określonego przedziału.
Dzięki PID jest możliwe działanie na procesach przez użytkownika: na przykład pod powłoką uniksową PID podaje się przy takich funkcjach jak wait() (zawieszenie) czy kill() (zabicie procesu).
W systamach uniksowych PID 0 to proces bezczynności systemu, a PID 1 to proces init, odpowiedzialny za inicjalizację innych procesów. Wszystkie procesy są procesami potomnymi względem inita. Maksymalne PID w systamach Uniksowych można ustalić odczytując je z pliku /proc/sys/kernel/pid_max (często wynosi 32768). Po zakończeniu procesu PID jest zwalniane, nie jest jednak wykorzystywane aż do czasu kiedy nie jest to bezwględnie potrzebne, to znaczy do czasu kiedy wykorzystywanie puli PID rozpocznie się od nowa.
