Pinceta
Z Wikipedii
Pinceta (pęseta, szczypczyki) jest narzędziem o sprężystych ramionach używanym do chwytania przedmiotów, których mały rozmiar utrudnia lub uniemożliwia manipulację za pomocą rąk. Wywodzą się prawdopodobnie od cęgów, szczypiec lub nożyc - jak kleszcze do uchwycenia i trzymania gorących przedmiotów, używanych od zarania dziejów.
Dwa patyki mogły być używane do utrzymania innego patyka nad ogniem już w epoce kamienia łupanego. Są dowody, że rzymscy budowniczowie statków wyciągali gwoździe przy pomocy kleszczy podobnych do obcęgów. Istnieją też rysunki egipskiego rzemieślnika trzymającego nad piecem gorący dzban, narzędziem o kształcie podwójnego kabłąka.
Szczypczyki działają na zasadzie dwóch dźwigni jednostronnych, połączonych razem z jednej strony i ze szczękami chwytnymi z drugiej. Pinceta jest zazwyczaj ustawiana nad przedmiotem, a następnie dzięki ściskaniu szczypczyków (w połowie ich długości) palcami, obiekt można utrzymać pomiędzy szczękami.
Pinceta znajduje wiele zastosowań, jak np. ręczne składanie czy naprawianie rzeczy takich jak modele, mechanizmy zegarowe, osadzanie elementów elektronicznych. Ma również szerokie zastosowanie w chirurgii, kosmetyce i dentystyce. Picenty są też rutynowo stosowane w laboratoriach do manipulowania żrącymi lub toksycznymi substancjami, których nie należy brać bezpośrednio palcami (np. granulki wodorotlenku potasu, czy kawałki metalicznego sodu). Podobne zastosowanie znajdują też pincety w laboratoriach fotograficznych, gdzie używa się ich do manipulowania odbitkami i negatywami nasączonymi toksycznymi chemikaliami w trakcie ich wywoływania i utrwalania. Przez biologów pincety są stosowane do manipulowania próbkami. W kryminalistyce pincety są używane przy manipulowaniu niewielkimi dowodami rzeczowymi, które nie powinny być dotykane bezpośrednio palcami.
