Piotr Firlej (wojewoda lubelski)
Z Wikipedii
Piotr Firlej herbu Lewart (zm. 1619), wojewoda lubelski.
Syn Jana Firleja, marszałka wielkiego koronnego i Zofii Boner herbu własnego; brat Jana, Mikołaja, Andrzeja i Henryka (tego ostatniego przyrodni).
Wychowany przez ojca na kalwinistę, w 1581 r. wyjechał na studia do Padwy. Podczas pobytu w Rzymie przeszedł na katolicyzm. Po powrocie do kraju posłował na sejm w 1593 i 1597 r. Służył wojskowo, brał m.in. udział w wyprawie mołdawskiej Jana Zamoyskiego w 1600 r., a w 1602 r. w wojnie w Inflantach. Powierzono mu wówczas misję obrony w Rydze współpracownika Zamoyskiego, Dawida Hilchena, wmieszanego w rozgrywki polityczne w mieście i zagrożonego więzieniem.
W 1609 r. został kasztelanem zawichojskim, w 1613 bieckim, w 1614 wojnickim, wreszcie wojewodą lubelskim w 1617 r. Dzierżył również starostwo parczewskie.
Żonaty Jadwigą Włodek herbu Prawdzic, miał z nią 4 synów: Jana, Stanisława, Piotra, Mikołaja, a także 2 córki: Zofię i Eufrozynę. Zmarła w 1609 r. Ufundowł dla niej nagrobek w kościele Franciszkanów w Krośnie
Spór majątkowy jego syna, Piotra Firleja, z Janem Skotnickim o zamek w Odrzykoniu był pierwowzorem sporu przedstawionego w komedii Aleksandra Fredry Zemsta.
