Piotr Michał Miączyński

Z Wikipedii

Piotr Michał Miączyński herbu Suchekomnaty (ur. 1695, zm. 1776) – syn słynnego Atanazego Miączyńskiego oraz Heleny Łuszkowskiej. Od 8 lipca 1737 roku aż do śmierci (1776) wojewoda czernihowski (1737). Był również starostą krzepnickim (1711), rokicki (1730), makowiecki (1738) oraz kasztelanem chełmskim (od 1725 po Kaźmierzu Dłużewskim). Ok. 1724 roku żeni się z Antoniną "Beydo"- Rzewuską h. Krzywda (córka Adama Rzewuskiego, siostra Michała Józefa Rzewuskiego. 19 maja 1728 został rotmistrzem chorągwi husarskiej, obejmując ją po Jakóbie Henryku Flemingu. 10 maja 1774 roku został mu przyznany Order św. Stanisława, wcześniej kawaler Orła Białego.

[edytuj] Potomkowie

• Adam hr. Kajetan Miączyński (1725-1779)- ostatni pisarz polny koronny, generał major wojsk koronnych
  • Piotr August hr. Miączyński - szambelan JKMci, kawaler Orderu św. Stanisława
  • Ksawery hr. Miączyński (1766 - 1854)- szambelan dworu saskiego
• Józef hr. Miączyński (1731-1787) - generał major wojsk koronnych, rotmistrz kawalerii husarskiej
  • Michał hr. Miączyński - starosta śmidyński, rotmistrz kawalerii husarskiej
  • Ignacy hr. Miączyński (1760-1809) - poseł do Napoleona I
    • Mateusz hr. Miączyński (1799-1863) - pan na Pienikach, żona Klementyna hr. Potocka
      • Alfonsyna hr. Miączyńska - żona hr. Włodzimierza Dzieduszyckiego

[edytuj] Źródła

• PSB (t. XX s. 564)
• Z. Zychyliński "Złota księga szlachty polskiej" T. XIII, s. 226-227

[edytuj] Linki zewnętrzne

[1] [2]