Pistolet Browning M1910
Z Wikipedii
| Browning M1910 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Belgia |
| Producent | Fabrique Nationale de Herstal |
| Rodzaj | pistolet samopowtarzalny |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | 1910-1954 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,65 lub 9 mm |
| Nabój | 7,65 mm Browning lub 9 mm Short |
| Magazynek | pudełkowy 7 nab. (7,65 mm) lub 6 nab (9 mm) |
| Wymiary | |
| Długość | 152 mm |
| Długość lufy | 88 mm |
| Masa | |
| broni | 0,6 kg |
Browning M1910 - belgijski pistolet samopowtarzalny skonstruowany przez Johna Mosesa Browninga.
W 1900 roku belgijskie zakłady Fabrique Nationale rozpoczęły produkcję pistoletu Browning No 1. była to udana konstrukcja, ale szybki postęp techniczny sprawił ze już po kilku latach stała się przestarzała. Dlatego w 1910 roku FN rozpoczęło produkcję nowego pistoletu oznaczonego jako Model 1910.
Nowy pistolet podobnie jak No 1 był konstrukcją Johna Browninga. Największą nowością była sprężyna powrotna owinięta naokoło lufy. M1910 był pierwszym produkowanym seryjnie pistoletem z tak umieszczoną sprężyną powrotną.
Nowy pistolet był produkowany w wersjach kalibru 7,65 mm (nabój 7,65 mm Browning taki sam jak w No 1), oraz 9 x 17 mm (nabój 9 mm Browning Short).
W 1922 roku w oparciu o M1910 J. M. Browning skonstruował pistolet Browning M1910/22 przeznaczony dla armii jugosłowiańskiej o przedłużonej lufie i chwycie i pojemniejszym magazynku.
Pistolet Browning Model 1910 był produkowany głównie na rynek cywilny (zarówno europejski jak i amerykański), ale duża ilość tych pistoletów znalazła się także na uzbrojeniu formacji policyjnych w wielu krajach europejskich. Produkcję tego pistoletu zakończono w 1954 roku
[edytuj] Opis
Browning M1910 był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odrzut zamka swobodnego. Mechanizm spustowy bezkurkowy. W przeciwieństwie do innych pistoletów Browninga sprężyna powrotna umieszczona jest wokół lufy, a nie na żerdzi pod lufą, co powoduje charaterystyczną zmianę kształtu broni.
Bezpiecznik nastawny. Skrzydełko bezpiecznika po lewej stronie zamka. Dodatkowo M1910 posiadał automatyczny bezpiecznik chwytowy.
M1910 był zasilany z wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 7 lub 6 naboi (zależnie od kalibru), umieszczonego w chwycie. Przycisk zwalniania magazynka znajdował się u dołu chwytu.
Lufa gwintowana.
Przyrządy celownicze mechaniczne, stałe (muszka i szczerbinka).
[edytuj] Bibliografia
- A.E. Hartink, Encyklopedia pistoletów i rewolwerów, DEBIT 2002. ISBN 83-7167-181-4
