Połubińscy
Z Wikipedii
Połubińscy (pierwotnie Połubeńscy) - ród kniaziowski (ksiażęcy) pochodzenia litewskiego, który wziął swoje nazwisko od sioła Połubniki pod Lidą, najprawdopodobniej wcześniej zwanego Połubeńsk, albo od sioła Poliubicze (Połubica) w Brzeskiem, które zostało w 1503 roku nadane kniaziowi Wasylowi Andrzejewicowi Połubeńskiemu, a które mogło być przedtem w posiadaniu jego przodków.[1]
Wojciech Wijuk Kojałowicz wyprowadzał rodowód kniaziów Połubińskich od Andrzeja Olgierdowicza z dynastii Giedyminowiczów. Autorzy najnowszych publikacji w tej dziedzinie również uważają to za prawdopodobne.[2]
Jeśli chodzi o herb tego rodu - podobnie jak w przypadku kniaziów Łukomskich - Paprocki i Okolski przypisywali mu herb własny, przedstawiający Jastrzębca na piersiach Orła.
Połubińscy byli rodem nadzwyczaj rozgałęzionym, w związku z czym nawet jeśli początkowo mieli jakieś większe dobra - z czasem zupełnie podupadli majątkowo. Najprawdopodobniej wciąż żyją.
[edytuj] Członkowie rodu
- Aleksander Hilary Połubiński (1626-1679) - marszałek wielki litewski