Polana Huty Lejowe
Z Wikipedii
Polana Huty Lejowe – polana reglowa w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Nazwa polany pochodzi od istniejących na niej niegdyś pieców przetapiających wydobywane w okolicy rudy żelaza. Znajduje się w dolnym odcinku doliny, przy Lejowym Potoku, na wysokości 980-1040 m n.p.m. Polana chociaż leży na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego nie jest jego własnością, lecz należy do Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Jest koszona i wypasana, dzięki czemu nie zarasta lasem, jak większość polan tatrzańskich. Część polany przy potoku jest płaska, część wschodnia znajduje się na stromym stoku Pośredniej Kopki (1305 m n.p.m.).
W górnej części polany stoi dobrze utrzymany szałas. Jest to typowy dla polskich Tatr szałas niskozrębowy, o dwuspadowym dachu. Na polanie duże połacie zachwaszczającego ją szczawiu alpejskiego, który zwykle wyrasta na miejscu koszarów. Naprzeciwko polany, po drugiej stronie Lejowego Potoku, na wschodnim, dość stromym zboczu znajduje się druga, mniejsza polana, tzw. Jaworzyna Lejowa.
[edytuj] Szlaki turystyczne
– żółty z Polany Biały Potok. Tuż przed Polaną Kominiarską Niżnią łączy się on z czarnym szlakiem – Ścieżką nad Reglami.
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
