Poli(chlorek winylu)
Z Wikipedii
Poli(chlorek winylu) | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Inne nazwy | PCW, PCV, PVC | ||
Monomery | CH2=CHCl | ||
Struktura meru | -[CH2CHCl]- | ||
Właściwości | |||
Temperatura mięknięcia | 80°C (353 K) | ||
Temperatura degradacji | 180°C (453 K) | ||
Biodegradowalność | niebiodegradowalny | ||
Biokompatybilność | średnia | ||
Własności mechaniczne | sztywny termoplast | ||
Inne | |||
Kod recyklingu | Treść oznaczeń: PVC - Polichlorek winylu |
||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Poli(chlorek winylu), polichlorek winylu, polichlorek etenylu, polichloroeten (PCW, PVC) - tworzywa sztuczne otrzymywane w wyniku polimeryzacji monomeru - chlorku winylu.
Ma właściwości termoplastyczne, charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, jest odporny na działanie wielu rozpuszczalników.
Spis treści |
[edytuj] Nazwa
Skrót PCV, powszechnie używany w Polsce, jest niepoprawny logicznie i językowo. W nazewnictwie międzynarodowym używa się wyłącznie skrótu PVC - od poly(vinyl chloride). W języku polskim poprawny jest skrót PCW - od polskiego poli(chlorek winylu). PCV nie jest poprawnym skrótem ani od nazwy międzynarodowej, ani polskiej.
[edytuj] Zastosowanie
Polimer ten jest stosowany w różnych gałęziach gospodarki:
- w budownictwie: do produkcji wykładzin podłogowych, stolarki okiennej i drzwiowej, akcesoriów (w postaci różnych listew wykończeniowych), rur i kształtek do wykonywania instalacji w budynkach itp.
- w medycynie: dreny, sondy, cewniki, strzykawki
- w energetyce: materiał elektroizolacyjny
- do wyrobu przedmiotów używanych w gospodarstwie domowym (np. miski, wiadra, obudowy sprzętu zmechanizowanego itp.)
- jako igelit, stosowany do pokrywania nawierzchni skoczni narciarskich, stoków zjazdowych, peronów kolejek linowych i wyciągów narciarskich
- w przemyśle muzycznym: produkcja płyt analogowych
- w sporcie: do pokrywania boisk piłki siatkowej, koszykowej, ręcznej, halowej piłki nożnej
[edytuj] Rodzaje
w zależności od metody produkcji
- PVC twardy
- PVC plastyfikowany
podział technologiczny
- PVC suspensyjny
- PVC emulsyjny
[edytuj] Źródło
- Polymer Handbook, ed: J. Brandrup, E. H. Immergut, E. A. Grulke, Willey VCH, 2003, ISBN 978-0-471-47936-9