Polin
Z Wikipedii
Polin (hebr. פולין) - nazwa Polski w języku hebrajskim, oznaczająca tutaj spocznij. Autorstwo tej teorii etymologicznej przypisuje się Mojżeszowi Isserlesowi.
W 1492 roku Żydzi zostali wygnani z Hiszpanii, Portugalii i krajów niemieckich. Legenda żydowska głosi, że gdy uchodźcy dotarli do ziem polskich, nazwę kraju odczytali jako Po lin, biorąc to za dobry omen. Istnieje nawet wersja legendy, według której z nieba został zesłany znak - kartka z napisem Po lin. W wyniku tego Żydzi osiedlali się masowo na gościnnej polskiej ziemi. Sam Isserles pisał o Polsce: "W tym kraju nie ma zawziętej nienawiści do nas, jak w Niemczech. Oby zostało tak nadal, aż do nadejścia Mesjasza"[1].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Borzymińska Zofia, Żebrowski Rafał (oprac.) Polski słownik judaistyczny. Dzieje, kultura, religia, ludzie, t. 2, Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2003, ISBN 83-7255-175-8, str. 337