Pomort
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Pomort (szałamaja, bombarda) to dawny instrument dęty drewniany używany w całej Europie w czasach średniowiecza i renesansu. Spokrewniony jest blisko z wielką rodziną piszczałek podwójnostroikowych z Azji (Chiny, kraje arabskie). Pomort występuje w odmianach: pomort sopranowy (dyszkantowy) o skali c1-g2, pomort altowy o skali f małe-c2, pomort tenorowy i pomort basowy. Najczęściej używany jest pomort sopranowy i altowy. Pomorty przekształciły się w czasach baroku w obój barokowy i corno da caccia dając w dalszym czasie współczesny obój i rożek angielski. Na pomorcie gra się podobnie jak na oboju. Żródłem dźwięku jest podwójny stroik wyskrobany z trzcinki. Przez to dźwięk pomortów jest bardzo donośny i charakterystyczny o wyrazistej nieco orientalnej i jaskrawej barwie. W dawnych czasach używano go dlatego jako instrument sygnałowy na wieżach i otwartych przestrzeniach, ale także w kapelach dworskich i kościelnych. Szczególnie przydatny był pomort w muzyce tanecznej, sygnałowej, uroczystej i monumentalnej - świeckiej i kościelnej. Pomort ma kształt prostej drewnianej rury rozszerzającej się ku dołowi w czarę głosową. Toczony jest z drewna gruszkowego, klonowego, bukszpanowego i innych. O pomorcie wspomina Mikołaj Rej w jednej ze swych fraszek.