Potencja homeopatyczna
Z Wikipedii
 |
Hasło opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne z aktualną wiedzą medyczną. |
Potencja homeopatyczna zwana też potęgą homeopatyczną określa stopień zdynamizowania leku homeopatycznego czyli jego siłę i zakres działania. Ma postać kodu literowo-cyfrowego, który zostaje wymieniony po łacińskiej nazwie surowca, z którego został wyprodukowany lek homeopatyczny, na przykład: Aurum metallicum (złoto metaliczne) MK, Calcarea carbonica (węglan wapnia) D200, Rhus toxicodendron (sumak jadowity) D30.
Litera oznacza rodzaj potencji homeopatycznej, który jest związany ze sposobem produkcji, zaś cyfra arabska wskazuje na stopień spotęgowania (zdynamizowania) czyli ilość rozcieńczeń i jednoczesnych energicznych wytrząsań. W dużym uogólnieniu potencję homeopatyczną można uważać za stopień rozcieńczenia roztworu.
Proces otrzymywania kolejnych potencji homeopatycznych, w którym nie wolno pominąć żadnego etapu, nazywa się potencjowaniem roztworu i stanowi conditio sine qua non w homeopatii. O tym, w jaki sposób Samuel Hahnemann doszedł do potencjowania homeopatycznego można przeczytać w artykule biograficznym.
Według homeopatów podczas potencjowania czyli rozcieńczania wodą destylowaną substancji wyjściowej i poddawania tego roztworu serii energicznych wytrząsań zgodnie z opisem w Farmakopei Homeopatycznej - forma materialna środka zostaje zamieniona w formę niematerialną czyli energię. W homeopatii przyjmuje się, że im wyższa jest potencja, tym większa jest moc energetyczna czyli siła działania leku homeopatycznego oraz szerszy zakres działania. Według Samuela Hahnemanna potencjowanie (synonimy: potęgowanie lub dynamizowanie) pozwala zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować objawy niepożądane oraz początkowe pogorszenie stanu chorego, zwiększając jednocześnie moc leczniczą środka.
Wyróżniamy trzy rodzaje potencji homeopatycznych:
- Potencja dziesiętna (decymalna) oznaczana symbolem D (przed liczbą) lub rzadziej symbolem X (za liczbą) np. D12 lub 12X. Rozcieńczenie w stosunku 1:10 czyli 1 część + 9 części rozpuszczalnika.
-
- Potencje niskie to D1-D6, średnie to D6-D12, wysokie to potencje powyżej D12. W aptekach homeopatycznych typowe potencje to D6, D12 i D30. Ten rodzaj potencji jest wykorzystywany w homeopatii klinicznej (objawowej/przyrodniczej) oraz w kompleksach homeopatycznych - preparatach wieloskładnikowych dostępnych w aptekach bez recepty.
- Potencja setna (centymalna) oznaczana symbolem C, CH lub K, jeżeli została wykonana metodą jednego naczynia np. C15, C30, 30K, 200K. Rozcieńczenie w stosunku 1:100 czyli 1 część + 99 części rozpuszczalnika.
-
- Wysokie potencje C i K są chętnie stosowane w homeopatii klasycznej np. C200, 200K, MK, 10MK.
- Potencja LM, oznaczana rzadziej symbolem Q od quinquaginta mille. Rozcieńczenie w stosunku 1: 50.000 (L=50 i M=1000).
-
- W handlu znajduje się 30 potencji typu LM, przy czym do najczęściej używanych należą: LM6, LM18, LM24 i LM30. Potencje LM działają łagodnie i są z reguły przeznaczone do codziennego zażywania przez dłuższy okres czasu. Stosowane głównie u osób nadwrażliwych, osłabionych, starszych oraz w leczeniu wspomagającym po jednorazowym podaniu wysokiej potencji C lub K.
W zależności od zakresu i siły działania potencje homeopatyczne można podzielić na:
- słabe - działające głównie lokalnie do D30, C30, 30K
- średnie - działające na poziomie emocjonalnym: D200, C200, 200K
- wysokie - działające na poziomie mentalnym: MK, 10MK
- bardzo wysokie - do tej grupy należą: 50MK, CMK
Przy czym należy zaznaczyć, że różni autorzy stosują nieco odmienne kryteria klasyfikacji potencji homeopatycznych.
[edytuj] Bibliografia
- Hoes J. "Homeopathie - totaalvisie op ziekte en gezondheid", 2002, ISBN 90-202-4368-3
- Kluczykowska B., Krasowska H., Stożek T. "Wybrane zagadnienia z technologii postaci leku i biofarmacji - skrypt do ćwiczeń dla studentów V roku kierunku aptecznego", Akademia Medyczna im. M. Kopernika, Kraków 1986.
- Strona Pieta Guijto o homeopatii, dostępna w Internecie, dostęp 2007-03-22, 16:10 (nl)
- Kusse F. "Wat voor type bent u?", 2000, ISBN 90-71669-55-6
- Vithoulkas G. "Alles over homeopathie", 2004, ISBN 90-389-1485-7
