Przekładaniec

Z Wikipedii

Przekładaniec
Gatunek	komedia science fiction
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Główne role	Bogumił Kobiela (Ryszard Fox, kierowca rajdowy) Ryszard Filipski (adwokat) Anna Prucnal (żona - bratowa Foxa) Jerzy Zelnik (doktor Burton) Piotr Wysocki (doktor Benglow, psychoanalityk Foxa) Tadeusz Pluciński (pastor) Marek Kobiela (Tomasz Fox, brat Ryszarda, pilot rajdowy) Niebiesko-Czarni (jako oni sami)
Data premiery	17 marca 1968
Czas trwania	35min.
Produkcja
Reżyseria	Andrzej Wajda
Scenariusz	Stanisław Lem (scenariusz specjalny na podstawie opowiadania Czy pan istnieje Mr Jones?)
Muzyka	Andrzej Markowski
Zdjęcia	Wiesław Zdort
Scenografia	Teresa Barska
Kostiumy	Barbara Hoff
Montaż	Halina Prugar-Ketling
Produkcja	Telewizja Polska
Od lat	15
Nagrody
Andrzej Wajda Złoty Ekran (1968), Międzynarodowy Festiwal Filmów Fantastycznych w Sitges - medal specjalny (1970)
Przekładaniec  na Filmweb.pl
Przekładaniec  na IMDb

Przekładaniec – komedia science-fiction z 1968 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy ze scenariuszem Stanisława Lema, opartym na jego opowiadaniu Czy pan istnieje Mr Jones?.

Odnoszący sukcesy kierowca rajdowy Richard Fox co i rusz ulega groźnym wypadkom. Może jednak dalej uprawiać sport dzięki genialnemu doktorowi Burtonowi, który przeszczepia Foxowi na miejsce uszkodzonych części ciała narządy od ofiar jego własnych karamboli. Sprawę komplikuje fakt, że Fox zdaje się przejmować cząstki osobowości od dawców, wśród których jest zarówno kobieta, jak i pies. Prawnie rzecz wikła się jeszcze bardziej, gdy wskutek pecha, rajdowca nie stać na zapłatę rachunków medycznych, oraz gdy po jednym z wypadków dawcą zostaje jego własny brat, który był jego pilotem. Pojawia się także kwestia wypłaty ubezpieczenia. Akcja toczy się wokół pytania, ile jeszcze jest Richarda Foxa w Richardzie Foksie oraz jaka jest jego właściwa osobowość prawna.

Przekładaniec to film rozwijający pomysł z opowiadania. Jego problematyką, ukrytą pod komediowym charakterem adaptacji, jest kwestia filozoficzna: co decyduje o tożsamości osoby w sytuacji daleko posuniętej wymienialności jej podstawy materialnej ^[1].

Film ten, jako jedna z niewielu adaptacji dzieł Lema, spotkał się z pozytywną recenzją samego pisarza^[2], na co wpływ miał zapewne jego własny udział w pisaniu scenariusza. W sierpniu 1968 pisał on do reżysera Andrzeja Wajdy:

„	Drogi Panie, Przedwczoraj oglądałem w telewizji film Przekładaniec. Zarówno robota Pana, jak dzieło aktorów oraz wystrój scenograficzny wydały mi się bardzo dobre. Zwłaszcza już dobry był w swojej roli adwokat, sympatyczny bardzo chirurg, no a Kobiela nie wymaga pochwał specjalnych. Jedyne zastrzeżenia moje merytoryczne dotyczyły niepewności, czy wskutek bardzo szybkiego tempa całości rzecz nie jest aby dla przeciętnego widza trudno zrozumiała? Ale nie jestem w stanie osądzać tego, ponieważ ja znałem przecież scenariusz. "Przyszłość" bliska a nieokreślona została zrobiono bardzo pomysłowo, biorąc pod uwagę to zwłaszcza, jak szczupłymi środkami Pan tego dokonał. (...)	”
— Stanisław Lem do Andrzeja Wajdy, Kraków, 20 sierpnia 1968

[edytuj] Aktorzy podkładający głos

W filmie głos podkładali także inni polscy aktorzy:

• Barbara Krafftówna (pastor o żeńskim głosie)
• Jan Machulski (doktor Benglow, psychoanalityk Foxa; rola Piotra Wysockiego; nie występuje w czołówce)
• Daniel Olbrychski (rzecznik prawny towarzystwa ubezpieczeniowego; rola Gerarda Wilka; nie występuje w czołówce)

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Przekładaniec w bazie filmpolski.pl
• O filmie na stronie reżysera
• Filmowe światy Stanisława Lema, Jerzy Koralewski, 13 lutego 2003, stopklatka.pl
• Ekranizacje Lema, Klub Miłośników Filmu