Przesilenie letnie
Z Wikipedii
Przesilenie letnie moment maksymalnego wychylenia kierunku osi obrotu Ziemi (23,45°) względem prostej prostopadłej do płaszczyzny orbity, gdy biegun północny zwrócony jest blizej Słońca niż południowy. Zachodzi 21 czerwca i jest to najdłuższy dzień w roku, w którym cień padający w południe jest najkrótszy w roku (dotyczy tylko obszarów półkuli północnej na północ od zwrotnika Raka). Najkrótszą nocą w roku jest noc z 21 czerwca.
W momencie przesilenia letniego cały północny krąg polarny jest oświetlony Słońcem (dzień polarny), w południowym - panuje noc polarna. W obszarze między kołami podbiegunowymi na półkuli północnej jest najdłuższy dzień w roku (dłuższy im większa szerokość geograficzna), na półkuli południowej jest to najkrótszy dzień roku. I tak na przykład na krańcu Polski najdalej wysuniętym na południe dzień trwa 16h 12min, natomiast na przylądku Rozewie najdalej wysuniętym na północ krańcu Polski, dzień ten trwa już o ponad godzinę dłużej (17h 20 min).
Maksymalny kąt padania promieni słonecznych (w południe) w dniu przesilenia letniego można obliczyć w/g wzoru: 
, gdzie φ to szerokość geograficzna. Słońce w tym dniu w południe znajduje się w zenicie na szerokości zwrotnika Raka.
Kąt padania promieni słonecznych (w południe) w dniu przesilenia letniego (21 czerwca) w centrum Warszawy - na 52°13' szerokości geograficznej północnej wynosi 61°14'
