Przymiotnik
Z Wikipedii
Przymiotnik - część mowy określająca cechy i właściwości ludzi, zwierząt, roślin, rzeczy, zjawisk.
W językach indoeuropejskich przymiotniki są zwykle odmienne przez liczby, rodzaje, a często też przypadki, podlegają stopniowaniu. Przymiotnik może w nich też pełnić funkcję rzeczownika, np. w zdaniu "Robin Hood zabierał bogatym i dawał biednym" przymiotniki "bogatym" i "biednym" użyte zostały w roli rzeczowników.
[edytuj] Stopniowanie przymiotników w języku polskim
Spotykane bywa wśród użytkowników języka polskiego używanie błędnych form przymiotnikowych w stopniu wyższym i czasem także najwyższym.
Niepoprawne jest zdanie: Ta paczka jest o wiele bardziej cięższa od tamtej.
Pomieszano tu dwa rodzaje stopniowania:
- proste regularne i nieregularne (przykład stopniowania regularnego: głupi, głupszy, najgłupszy/ przykład stopniowania nieregularnego: dobry, lepszy, najlepszy);
- opisowe (interesujący, bardziej interesujący, najbardziej interesujący).
Sformułowania typu bardziej cięższy są błędami językowymi.
Należało poprawnie powiedzieć: Ta paczka jest o wiele cięższa od tamtej.
[edytuj] Przymiotniki w innych językach
W języku japońskim istnieją dwie części mowy mające funkcje przymiotnika - przymiotniki właściwe i rzeczowniki określające. Przymiotniki właściwe zachowują się bardzo podobnie do czasowników - tak jak one są odmienne przez czas i negatywność.
