Rezystancja

Z Wikipedii

Rezystancja (opór, oporność^[1]) jest miarą oporu czynnego, z jakim element przeciwstawia się przepływowi prądu elektrycznego.

Zwyczajowo rezystancję oznacza się symbolem $R\;$ (wielka litera R).

Jednostką rezystancji w układzie SI jest om (1 Ω).

Odwrotność rezystancji to konduktancja, której jednostką jest simens.

Dla większości materiałów ich rezystancja nie zależy od natężenia prądu, wówczas natężenie prądu jest proporcjonalne do przyłożonego napięcia. Zależność ta znana jest jako prawo Ohma:

$I =\frac U R$

Rezystancja przewodnika o jednakowym przekroju poprzecznym do kierunku przepływu prądu jest proporcjonalna do długości przewodnika, odwrotnie proporcjonalna do przekroju i zależy od materiału, co wyraża wzór:

$R=\rho\frac l S$

gdzie

l – długość elementu,
S – pole przekroju poprzecznego elementu,
$ρ$ – rezystywność materiału.

Rezystywność zwana oporem właściwym jest miarą oporu, z jaką dany materiał przeciwstawia się przepływowi prądu elektrycznego.

Niektóre z materiałów przejawiają specyficzne właściwości ze względu na rezystancję – zobacz: rezystancja ujemna, nadprzewodnictwo.

W obwodach prądu przemiennego natężenie prądu zależy nie tylko do rezystancji lecz także od reaktancji elementu. Uogólnieniem i rozwinięciem pojęcia rezystancji w obwodach prądu przemiennego na elementy pojemnościowe (kondensator) i indukcyjne (cewka) jest impedancja. Rezystancja jest wówczas częścią rzeczywistą impedancji zespolonej.