Rozciąganie

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy pojęcia technicznego. Zobacz też: rozciąganie (sport).

Rozciąganie osiowe - w wytrzymałości materiałów definiujemy dwa podstawowe przypadki rozciągania osiowego:

Rozciąganie czyste pręta, w którym do ścianek poprzecznych jednorodnego i izotropowego pręta pryzmatycznego przyłożone jest obciążenie o stałej gęstości $σ$ o zwrocie zgodnym z wektorem normalnym powierzchni ścianki poprzecznej (prostopadłym do ścianki, skierowanym na zewnątrz). Dla tego przypadku wytrzymałościowego znane jest rzeczywiste rozwiązanie zagadnienia brzegowego liniowej teorii sprężystości.

Rozciąganie proste pręta, które różni się od rozciągania "czystego" tym, że obciążenie zastępujemy dwójką przeciwnie skierowanych, równych co do wartości i współliniowych sił skupionych, działających w osi tego pręta. Analityczne rozwiązanie tego przypadku jest praktycznie niemożliwe, dlatego stosujemy zgodnie z zasadą de Saint-Venanta rozwiązanie zagadnienia czystego rozciągania przyjmując, że

$\sigma = \frac {F_{x}} {A}$ gdzie A oznacza pole przekroju poprzecznego pręta.

Spis treści

1 Rozwiązanie zagadnienia czystego rozciągania
2 Warunki projektowania
3 Zobacz też
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Rozwiązanie zagadnienia czystego rozciągania

Rozwiązanie zagadnienia liniowej teorii sprężystości w przypadku czystego rozciągania jest następujące:

Tensor naprężeń:

$\sigma_{ij} = \begin{pmatrix} {\sigma} & {0} & {0} \\ {0} & {0} & {0} \\ {0} & {0} & {0} \end{pmatrix}$

Tensor odkształceń

$\varepsilon_{ij} = \begin{pmatrix} {\frac {\sigma} {E}} & {0} & {0} \\ {0} & {-\nu \frac {\sigma} {E}} & {0} \\ {0} & {0} & {-\nu \frac {\sigma} {E}} \end{pmatrix}$

gdzie:

E - Moduł Younga.
$ν$ - Współczynnik Poissona

Wektor przemieszczeń $u = [u 1; u 2; u 3]$

wzdłuż osi pręta
$u_{1}=\frac {\sigma} {E}x_{1}+a+bx_{2}+cx_{3}$
w kierunkach prostopadłych

$u_{2}=-\nu\frac {\sigma} {E}x_{2}+d-bx_{1}+fx_{3}$

$u_{3}=-\nu\frac {\sigma} {E}x_{3}+g-cx_{1}-fx_{2}$
Przy czym stałe a,b,...,f wyliczamy na podstawie kinematycznych warunków brzegowych (tj. tego jak pręt jest utwierdzony).

[edytuj] Warunki projektowania

Pręty rozciągane projektuje się ze względu na możliwość wystąpienia dwóch stanów niebezpiecznych:

graniczny stan użytkowania - wydłużenie nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej $\Delta L=\frac {F_{x} l} {AE} < \Delta L_{dop}$
Lub gdy siła osiowa F_x nie jest stała w całym pręcie (jest funkcją zmiennej x): $\Delta L=\int\limits_0^l~\frac {F_{x}(x)} {AE}dx < \Delta L_{dop}$

(l - długość początkowa pręta)

graniczny stan nośności - naprężenia nie mogą przekroczyć wytrzymałości na rozciąganie $\sigma^{max}=\frac {F_{x}^{max}} {A} < R_{m}$

Substancja	R_m [MPa]	δ[%]
Wolfram	1715	2
Brąz berylowy	1000	<50
Diament	1800
Włókno szklane	4000	4
Karborund	35000
Cyna	14	70
Ołów	14	50
Teflon	20	300
Styropian	0.3
Beton	2-5