Roztwór mianowany
Z Wikipedii
Roztwór mianowany - jest to roztwór związku chemicznego o precyzyjnie zmierzonym stężeniu.
Roztwory mianowane w praktyce laboratoryjnej wykonuje się na dwa sposoby:
- Do kolby miarowej wlewa się całą zawartość tzw. fiksanalki, czyli małej ampułki ze ściśle odmierzoną ilością związku chemicznego. Gotowe fiksanalki z często stosowanymi w analityce związkami chemicznymi są ogólnie dostępne w handlu. Do kolby wlewa się rozpuszczalnik do poziomu nieco niższego od kreski na jej szyjce określącej jej mianowaną objętość. Całość miesza się, aż do uzyskania jednolitego rozworu, zostawia się go na jakiś czas aby się "odstał", po czym dodaje się ostatnią, małą porcję rozpuszczalnika, tak aby uzyskać jego założoną objętość. Taka procedura zapobiega niedokładnościom związanym z kontrakcją objętości, która często zachodzi w trakcie procesu rozpuszczania. W ten sposób otrzymuje się roztwory mianowane o z góry zadanym stężeniu.
- Roztwór wykonuje się w normalny "szybki" sposób - tzn. np. odważa się określoną masę substancji i rozpuszcza ją w odmierzonej za pomocą cylindra miarowego lub pipety miarowej objętości rozpuszczalnika. Dokładne stężenie roztworu wyznacza się poprzez miareczkowanie lub inne metody analityczne. Uzyskany w ten sposób roztwór ma zazwyczaj nieco inne od założonego na początku stężenie, ale w wielu zastosowaniach to nie przeszkadza, jeśli tylko stężenie to jest dokładnie zmierzone.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu chemii.
