Sławko Szydłowiecki
Z Wikipedii
| Sławko Szydłowiecki | |
 Odrowąż |
|
| Data urodzenia | XIV wiek |
| Miejsce urodzenia | Szydłowiec |
| Data śmierci | około 1433 |
| Miejsce śmierci | Szydłowiec |
| Rodzina | Szydłowieccy |
Sławko Szydłowiecki z Odrowążów, zwany równiesz Sławoszem z Szydłowca (ur. II połowa XIV wieku, zm. około 1433 roku) – polski możnowładca, protoplasta rodu Szydłowieckich, rycerz herbu Odrowąż, dziedzic Szydłowca.
Spis treści |
[edytuj] Rodzina i funkcje
Sławosz był bratem Jakuba Szydłowieckiego i Małgorzaty, żony Piota z Tułowic. Sławek był najprawdopodobniej duchownym katolickim.
Sławko zamieszkiwał najprawdopodobniej dwór znajdujący się na placu św. Ducha, czyli w miejscu na którym w 1528 roku Mikołaj Szydłowiecki ufundował kościół i szpital św. Ducha. W latach 1412-1423 był opiekunem grodu swojego brata - Jakuba.
[edytuj] Działalność
Najprawdopodobniej pierwszymi Odrowążami, używającymi nazwiska "Szydłowiecki", byli bracia Jakub i Sławko. Wymienieni zostali po raz pierwszy w dokumencie z 1 stycznia 1401 jako "Bracia i Dziedzice z Szydłowca".
Sławko wraz z bratem fundują parafię i wznoszą drewniany kościół pod wezwaniem św. Zygmunta w 1401 roku. Uposażyli ufundowany przez siebie kościół parafialny czterema łanami roli, sadzawką rybną, łąką, lasem z barciami, dwiema karczmami oraz dziesięcinami.
Do 1412 i od 1423 roku Szydłowcem zarządzali wspólnie bracia Jakub i Sławko. W latach 1412-1423 Sławko samotnie zarządzał miastem z przyległościami.
W roku 1413 bracia odkupili od swojej siostry, Małgorzaty, żony Piotra z Tułkowic, dziedziczną część Szydłowca.
Dnia 8 lutego 1427 roku Jakub i Sławko określają prawa i powinności mieszczan szydłowieckich. Mieszczanie mieli płacić na rzecz właścicieli miasta po groszu od domu, tyle samo od warzenia i szynowania piwa. Od każdego ogrodu mieli płacić po 2 grosze a rzemieślnicy musieli dawać po groszu od warsztatu, natomiast sukiennicy od folowania i ram sukiennych. Mieszczanie mieli obowiązek płacić dziedzicom 6 denarów od każdej grzywny szosu oraz stawiać konia wartości 3 grzywien w razie wojny. Wzamian za to otrzymali las Karwa leżący za sadzawką plebańską oraz dąbrowę i inne nieużytki na pastwisko. Zezwolono im także na wybór dwóch rajców, dalszych dwóch wyznaczali bowiem właściciele miasta.
[edytuj] Genealogia
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
N Odrowąż |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
Jakub Szydłowiecki |
|
Małgorzata Odrowąż |
|
Sławko Szydłowiecki |
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||
[edytuj] Źródła
- Jacek Wijaczka, Zamek Szydłowiecki i jego właściciele - materiały sesji popularnonaukowej, Szydłowiec 1996, ISBN 83-904721-0-4
- Zenon Guldon, Hrabstwo Szydłowieckie Radziwiłłów - materiały sesji popularnonaukowej, Szydłowiec 1994
- Danuta Słomińska-Paprocka, Szydłowiec i okolice, Szydłowiec 2003
- Krzysztof Dumała, Studia z dziejów Szydłowca, Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego - t. 4, Kraków 1967
- Stefan Rosiński, Mikołaj i Krzysztof Szydłowieccy - patroni turnieju rycerskiego, Szydłowiec 2006, ISBN 83-60126-20-8
- Jan Wiśniewski, Dekanat Konecki, Radom 1913
- Stanisław Samostrzelnik, Liber geneseos familiae Schidlovicie, Kraków 1531
- Janina Miklaszewska-Falkiewicz, 600 lat parafii św. Zygmunta w Szydłowcu - materiały sesji popularnonaukowej, Szydłowiec 2001, ISBN 83-915695-0-0
| Poprzednik NN Odrowąż |
 |
Pan na Szydłowcu XIV-1433 |
|
Następca Jakub Szydłowiecki |
