Słoń leśny
Z Wikipedii
| Słoń leśny | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | trąbowce |
| Rodzina | słoniowate |
| Rodzaj | Palaeoloxodon |
| Gatunek | Palaeoloxodon antiquus |
| Nazwa systematyczna | |
| Palaeoloxodon antiquus | |
 Systematyka w Wikispecies |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Słoń leśny (Palaeoloxodon antiquus lub Elephas antiquus) - wymarły gatunek słonia. Niemal cały plejstocen zasiedlał Europie. Wymarł 400 tysięcy lat temu. Szczątki tego zwierzęcia znaleziono również w Polsce, Anglii i Niemczech.
Było to zwierzę nawet dwa razy większe od dzisiejszych słoni, o bardzo dużych i prostych ciosach. Samiec osiągał 4,1 metra wysokości, ważył około 10 ton, był jednym największych słoni, jaki kiedykolwiek żył.
W okresach lodowcowych wycofywał się na południe kontynentu, podczas interglacjałów opanowywał tereny północne. Wyspy Morza Śródziemnego zasiedlała w plejstocenie cała gama podgatunków lub gatunków słonia leśnego o zredukowanych w wyniku skarłowacenia rozmiarach. Najmniejszy z nich, Palaeoloxodon falconeri (Elephas), osiągał w kłębie zaledwie metr wysokości. Ssaki te wymarły zapewne podczas kolonizacji wysp przez pierwszych ludzi w czasach historycznych.
