Sajdak (łucznictwo)
Z Wikipedii
Sajdak (sahajdak) – wyposażenie łucznika służące do przenoszenia łuku i strzał[1]. Na sajdak składa się:
- łubie – futerał na łuk
- kołczan – futerał do przechowywania strzał do łuku, mieścił ich przeciętnie 24 szt.
Łubia i kołczany wykonywane były najczęściej z brązowych skór wyprawionych na zamsz z wytłaczanymi ornamentami. Dodatkowo zdobione były złotym haftem oraz srebrnymi, mosiężnymi lub złoconymi elementami. Łubia i kołczany wykonywano również z lipowych deseczek i pokrywano aksamitem, następnie zdobiono haftem i metalowymi okuciami. Często umieszczano na nich monogramy i herby.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Przypisy
- ↑ Katalog zbiorów wiek XVII, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie