Sakshorn tenorowy
Z Wikipedii
Sakshorn tenorowy instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, udoskonalona we Francji przez A. Saxa w XIX wieku odmiana bugelhornu; Saxhorny tenorowe zwane potocznie tenorami (są wykonywane w stroju Bь i w stroju Es). Podstawowa skala instrumentu: (zakres dźwięków muzycznych) – od fis oktawy basowej do c3 (oktawy trzykreślnej).
[edytuj] Budowa sakshornu tenorowego:
Sakshorny tenorowe mają kształt ryry zwiniętej spiralnie i znacznie rozszerzonej na końcu. Długość rozwiniętej rury tego instrumen wynosi 266cm. Zasadniczymi elementami budowy sakshornu tenorowego są: