Shanghai Masters 2007

Z Wikipedii

Shanghai Masters

start

← 2007 →

2008

Ilość uczestników

Miejsce

Grand Stage, Szanghaj

Zwycięzca

Dominic Dale

II miejsce

Ryan Day

Najwyższy break

143

Dominic Dale

Rozegrane mecze

39 + 64 kwalifikacyjne

Turniej Shanghai Masters w roku 2007 jest pierwszą edycją tych rozgrywek w historii snookera, które odbyły się w Szanghaju (drugi turniej rankingowy w Chinach po China Open). Rozpoczynają one sezon 2007/2008. Mecze rozegrane zostały w dniach 6-12 sierpnia 2007 roku. Miejscem rozgrywania turnieju była hala Grand Stage. Planowanych jest jeszcze przynajmniej 5 takich turniejów (umowa między Chińskim Związkiem Bilarda i Snookera, a Światowym Związkiem Snookera).

W Polsce turniej Shanghai Masters 2007 transmitowała komercyjna stacja telewizyjna Eurosport.

W finale spotkali się Dominic Dale oraz Ryan Day. Był to dopiero czwarty przypadek w historii snookera, aby w finale turnieju rankingowego zagrali dwaj Walijczycy. Poprzednio dokonali tego Doug Mountjoy i Wayne Jones (Mercantile Credit Classic 1989) oraz dwukrotnie Mark Williams i Matthew Stevens (UK Championship 1999 oraz w Mistrzostwach Świata w 2000).

[edytuj] Pula nagród

£250000 - całkowita pula nagród dla zawodników
£48000 - nagroda dla zwycięzcy
£22500 - nagroda za drugie miejsce w turnieju
£12000 - otrzymają przegrani w półfinałach
£6500 - nagroda dla przegranych w ćwierćfinałach
£4275 - nagroda dla przegranych w 1/8 finału
£2750, £1725, £1325 - odpowiednio za odpadnięcie w Last 32, dla przegranych w rundzie "Dzikich kart", ostatnia faza kwalifikacji
£500 - najwyższy break w rundzie kwalifikacyjnej
£2000 - za maksymalny break w kwalifikacjach
£1000 - najwyższy break w rundzie właściwej turnieju
£20000 - za break 147-punktowy w rundzie właściwej turnieju.

[edytuj] Najwyżej rozstawieni

John Higgins - mistrz świata
Graeme Dott
Shaun Murphy
Ken Doherty
Ronnie O'Sullivan (nie wystąpił)

[edytuj] Faworyci bukmacherów

Z kilku zakładów wybrano średnią z której wynika, iż największe szanse na wygranie turnieju ma: Ronnie O'Sullivan - 6,00 zawodnik gospodarzy Ding Junhui - 7,00 oraz tegoroczny mistrz świata John Higgins 11,00.^[1]

[edytuj] Break'i 100 punktowe

Podczas turnieju wbito 16 break'ów 100-punktowych. Ani jeden nie był maksymalnym. Najwięcej wbili Walijczyk Dominic Dale i jego rodak Ryan Day. Jednak najwyższy zdobył Dale wbijając 143 punkty w finale.

Zawodnik	Break'i
Dominic Dale	143, 127, 116, 102
Ian McCulloch	133
Mark Selby	131, 104
Adrian Gunnell	126
Stephen Maguire	124^[2], 106
Ryan Day	115, 106, 105, 103
Michael Holt	102
Shaun Murphy	101

[edytuj] Dzikie karty

Turniej dzikich kart są rozgrywkami o awans do turnieju głównego w którym znajdują się już szesnastu najlepszych zawodników rankingu światowego.

Yang Qintian

5:4

Scott MacKenzie

Cao Kaisheng

0:5

Stuart Pettman

Cao Xinlong

1:5

Fergal O'Brien

Jin Long

2:5

Adrian Gunnell

Liu Chuang

1:5

Dominic Dale

A. Bulajiang

2:5

Tony Drago

Xiao Guodong

5:2

Michael Judge

Yu Delu

5:3

Mike Dunn

[edytuj] Drabinka turniejowa

1/16 finału (Do 5 frame'ów)			1/8 finału (Do 5 frame'ów)			Ćwierćfinały (Do 5 frame'ów)			Półfinały (Do 6 frame'ów)			Finał (Do 10 frame'ów)

	John Higgins	5
	Jamie Cope	2
				John Higgins	3

				Mark Selby	5
	Mark Selby	5

	Yang Qintian	0
							Mark Selby	5

							Stuart Bingham	0
	Mark Williams	2

	Stuart Bingham	5
				Stuart Bingham	5

				Stuart Pettman	4
	R. O'Sullivan	X

	Stuart Pettman	wo^[3]
										Mark Selby	3

										Dominic Dale	6
	Peter Ebdon	3

	Dave Harold	5
				Dave Harold	5

				Steve Davis	1
	Steve Davis	5

	Fergal O'Brien	4
							Dave Harold	1

							Dominic Dale	5
	Allister Carter	1

	Adrian Gunnell	5
				Adrian Gunnell	1

				Dominic Dale	5
	Ken Doherty	3

	Dominic Dale	5
													Dominic Dale	10

													Ryan Day	6
	Shaun Murphy	2

	Ian McCulloch	5
				Ian McCulloch	3

				Ryan Day	5
	Ryan Day	5

	Tony Drago	1
							Ryan Day	5

							M. Stevens	4
	Stephen Maguire	5

	Xiao Guodong	1
				Stephen Maguire	4

				M. Stevens	5
	Neil Robertson	0

	M. Stevens	5
										Ryan Day	6

										Graeme Dott	2
	Stephen Hendry	5

	Nigel Bond	2
				Stephen Hendry	3

				Stephen Lee	5
	Stephen Lee	5

	Marco Fu	4
							Stephen Lee	4

							Graeme Dott	5
	Ding Junhui	5

	Yu Delu	2
				Ding Junhui	1

				Graeme Dott	5
	Graeme Dott	5

	Michael Holt	4

[edytuj] Przypisy

↑ za [1]
↑ Setny break stupunktowy w karierze Maguire'a
↑ Stuart Pettman awansował do 1/8 finału, ponieważ Ronnie O'Sullivan nie pojawił się w Szanghaju. [2]