Sharon Stone

Z Wikipedii

Sharon Stone
Sharon Stone w Cannes w 2002
Prawdziwe nazwisko	Sharon Vonne Stone
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1958 Meadville w stanie Pensylwania, USA
Ważne role
Catherine Tramell w Nagim instynkcie, Ginger McKenna w Kasynie
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Profil w bazie IMDb

Sharon Vonne Stone (ur. 10 marca 1958 w Meadville w stanie Pensylwania, USA) - amerykańska aktorka, modelka i producentka. W filmie zadebiutowała w roku 1980, a szerszą popularność zdobyła w 1990 roku dzięki udziałowi w filmie science-fiction Pamięć absolutna. Status gwiazdy przyniosła jej główna rola w thrillerze Nagi instynkt w 1992 roku (za tę rolę otrzymała nominację do Złotego Globu). Jedną z najważniejszych w jej karierze była rola Ginger w filmie Kasyno z 1995 roku w reżyserii Martina Scorsese (Złoty Glob i nominacja do Oscara).

Spis treści 1 Dzieciństwo i młodość 2 Kariera modelki 3 Kariera filmowa 4 Życie prywatne 5 Filmografia 6 Bibliografia 7 Przypisy 8 Linki zewnętrzne

[edytuj] Dzieciństwo i młodość

Urodziła się w miasteczku Meadville w stanie Pensylwania jako drugie z czworga dzieci Joego Stone'a, robotnika, i Dorothy, gospodyni domowej (rodzeństwo: starszy brat Michael, młodszy brat Patrick, siostra Kelly).

Ze względu na wysoki iloraz inteligencji (154 IQ^[1]) władze szkolnego okręgu Saegetown nalegały na przyspieszenie edukacji Sharon. Do szkoły zaczęła chodzić w wieku 5 lat. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczyła się w liceum Saegertown (Saegertown High School). W 1973 roku, będąc jeszcze w szkole średniej, zaczęła brać udział w zajęciach na Edinboro University of Pennsylvania - wybrała tam literaturoznawstwo; później, jako drugi główny przedmiot studiów, obrała architekturę nowożytną.

Występowała w szkolnych przedstawienia teatralnych. Według Richarda Bakera, ówczesnego zastępcy dyrektora liceum w Saegertown, Na scenie od początku robiła wrażenie bardzo pewnej siebie, miała w sobie tę jakąś iskrę. Nic jednak nie wskazywało na to, że wyrośnie z niej najseksowniejsza gwiazda światowego kina. Przez myśl mi to nie przeszło^[2].

[edytuj] Kariera modelki

W 1975 wystartowała w okręgowym konkursie piękności i wzięła udział w wyborach "Miss Pensylwanii". Nie zajęła w nich żadnego punktowanego miejsca; jeden z jurorów zasugerował jednak, że powinna zacząć karierę modelki. W efekcie pod koniec 1976 roku została modelką Agencji Modelek Eileen Ford w Nowym Jorku.

Kariery modelki Sharon Stone nie wspominała najlepiej: Poddano mnie ścisłemu reżimowi. Nie pozwalano przynieść do mieszkania nawet butelki wody sodowej. Pić wolno mi było tylko czystą wodę, a jeść wyłącznie krakersy. Cóż, byłam tęgą wiejską dziewuchą, a one próbowały zbić ze mnie cały ten tłuszcz. (...) Nareszcie zaczęłam brać udział w pokazach; najpierw wynajęłam mieszkanie w śródmieściu Nowego Jorku, a potem przeniosłam się do Europy - w dalszym ciągu pracowałam na wybiegu. Tam, we Włoszech, tak mnie prześladowali miejscowi playboye, że w końcu zadałam sobie pytanie: Czy ja naprawdę muszę to robić? Spakowałam manatki i wróciłam do Nowego Jorku, by stanąć w długiej kolejce do filmu Woody'ego Allena^[3].

Wystąpiła w kilkudziesięciu reklamówkach, m.in. Burger Kinga i Maybelline. Zarobione pieniądze inwestowała w kursy aktorskie. W 1979 roku zrezygnowała z pracy modelki i zamieszkała w Los Angeles.

[edytuj] Kariera filmowa

W 1980 zadebiutowała w filmie - pojawiła się jako "piękna dziewczyna w pociągu" w filmie Wspomnienia z gwiezdnego pyłu w reżyserii Woody'ego Allena. Nie wypowiedziała ani jednego słowa, całowała tylko głównego bohatera Sandy'ego Batesa (granego przez samego Allena) przez szybę wagonu.

Rok później zagrała w Śmiertelnym błogosławieństwie Wesa Cravena. Wcieliła się w nim w postać modelki-narkomanki, którą śledzi psychopatyczny morderca. Zauważona w filmie Allena przez francuskiego reżysera Claude'a Leloucha zagrała epizodyczną rolę w jego dramacie Jedni i drudzy.

Cały czas podnosiła swoje kwalifikacje aktorskie - brała udział w Warsztatach Aktorskich Tracy Roberts i Warszatach Improwizacji Komediowej Harveya Lembecka. Pobierała prywatne lekcje u Allana Richa.

W 1983 roku miała zagrać pierwszoplanową rolę Cathy St. Marie, pięknej żony znanego gracza baseballa, w serialu Bay City Blues, jednak plany te nie zostały zrealizowane.

Po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę krytyków w filmie Różnice nie do pogodzenia (1984), gdzie zagrała początkującą gwiazdeczkę filmową, która rozbija małżeństwo głównych bohaterów. Za rolę tę Sharon Stone otrzymała sporo przychylnych recenzji; była to jej najlepiej przyjęta przez krytyków rola w latach 80. XX wieku. Sama aktorka stwierdziła później: Film wydawał mi się szalenie zabawny, a praca nad nim sprawiała prawdziwą przyjemność. Otrzymałam za tę rolę mnóstwo gratulacji i pochwał, zebrałam wspaniałe recenzje, szkoda tylko, że w tym właśnie czasie źle pokierowano moją karierę. Popełniono błędy, które kosztowały mnie wiele lat pracy w różnych parszywych filmach^[4].

Po występie w filmie telewizyjnym Gra o wszystko w Las Vegas wyjechała do Zimbabwe, gdzie miano kręcić nową adaptację powieści H. Ridera Haggarda Kopalnie króla Salomona. Zdjęcia rozpoczęły się 6 stycznia 1985 roku. Od razu postanowiono nakręcić dwa filmy - obok Kopalni króla Salomona realizowano jego kontynuację zatytułowaną Allan Quatermain i zaginione miasto złota. Stone wcieliła się w postać Jasse Huston, która - szukając swojego ojca, zaginionego w Afryce profesora archeologii - wynajmuje łowcę przygód, Allana Quatermaina, granego przez Richarda Chamberlaina. Scenariusze obu filmów okazały się kiepskie; poza tym ekipa filmowa miała do czynienia z licznymi problemami: niepokojami politycznymi w Zimbabwe, nienotowanymi od dawna gwałtownymi burzami, wiszącą nad filmowcami groźbą malarii. Stone nie wspominała najlepiej okresu spędzonego w Afryce: Wiem, że zachowywałam się jak jędza. Ale gdy się weźmie pod uwagę, że straciłam rok życia w Afryce, i to tylko po to, żeby się pokazać w czymś takim jak "Kopalnie króla Salomona" i "Allan Quatermain" to chyba miałam prawo być wkurzona...^[5]. Za rolę w Allanie Quatermainie... otrzymała pierwszą w swojej karierze nominację do Złotej Maliny w kategorii "najgorsza aktorka".

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych życie zawodowe Sharon Stone nie wyglądało najlepiej. Zgłosiła swoją kandydaturę do głównej roli w Fatalnym zauroczeniu, jednak nie została dopuszczona nawet do przesłuchania. Nie udało się jej zagrać ani reporterki Vicki Vale w Batmanie (rola ta przypadła Kim Basinger), ani Breathless Mahoney w Dicku Tracym (tę rolę zagrała Madonna). W 1986 wystąpiła w nietypowej dla siebie roli kompozytora i wykonawcy muzyki filmowej w Parting Glances (piosenki Obsession i Slow Down). Mimo trudności, starała się występować w możliwie największej liczbie filmów; spośród nich na uwagę zasługuje popularna komedia Akademia policyjna 4 (1987), Nico (1988, ekranowy debiut Stevena Seagala) oraz film sensacyjny Szalony Jackson (1988), którego producentem był Joel Silver (mający na koncie sukcesy m.in. Zabójczej broni i Szklanej pułapki). Po roli Casey Cantrell w Łzach w deszczu (1988) otrzymała tak zjadliwe recenzje, że wiele znanych osób nadesłało jej pocieszające listy, kwiaty i podarunki^[6].

Dostrzeżona została przez krytykę i publiczność dopiero w 1990, w filmie science-fiction Pamięć absolutna, gdzie grała obok Arnolda Schwarzeneggera. Początkowo chciała odrzucić ofertę zagrania w tym filmie, jednak przekonało ją nazwisko reżysera Paula Verhoevena. W ramach przygotowań do roli Lori uczyła się taekwondo.

W lipcu 1990 roku jej zdjęcia pojawiły w Playboyu; Stone twierdziła, że zgodziła się na rozbieraną sesję jedynie ze względów finansowych. Według relacji fotografa Phillipa Dixona Miała pomysły bardziej ryzykowne od moich. Potrafiła wspiąć się na wąską drabinę w kilkunastocentymetrowych szpilkach. Poza nimi miała na sobie już tylko majteczki. Dwanaście metrów wysokości, a ona bez mrugnięcia okiem wdrapała się aż na sam szczyt! Zrobiła wszystko, bylebyśmy odnieśli sukces. Pozowała jak profesjonalistka^[7].

W ciągu dwóch lat po sukcesie Pamięci absolutnej Sharon Stone zagrała w pięciu niskobudżetowych filmach. Prawdziwym przełomem w jej karierze stała się rola biseksualnej pisarki Catherine Tramell w Nagim instynkcie Paula Verhoevena w 1992 roku. Do historii przeszła scena przesłuchania, kiedy założyła nogę na nogę. Stone została doceniona przez krytykę (m.in. nominacje do Złotego Globu i Saturna), ale także okrzyknięto ją symbolem seksu (m.in. MTV przyznało jej tytuł "Najatrakcyjniejszej Kobiety Roku 1993").

Jedną z najważniejszych w jej karierze była rola Ginger w filmie Kasyno w reżyserii Martina Scorsese w 1995 roku; w 1996 za tę rolę otrzymała Złoty Glob oraz nominację do Oscara w kategorii "najlepsza aktorka".

W 1995 roku debiutowała jako producentka filmem Szybcy i martwi, w reżyserii Sama Raimiego. Zagrała w nim też rolę Ellen, chcącej zemścić się na Herodzie, granym przez Gene'a Hackmana szeryfie miasteczka Redemption. Stone za rolę w Szybkich i martwych zdobyła nominację do nagrody Saturna w kategorii "najlepsza aktorka".

Pod koniec lat 90. XX wieku Sharon Stone była dwukrotnie nominowana do Złotego Globu - po raz pierwszy w kategorii "najlepsza aktorka drugoplanowa" za rolę w Potężnym i szlachetnym ekranizacji powieści Rodmana Philbricka, po raz drugi w kategorii "najlepsza aktorka w musicalu lub komedii" za rolę w Muzie Alberta Brooksa, gdzie obok Stone i samego reżysera wystąpiła Andie MacDowell.

Role we wspomnianych filmach przeplatała słabszymi występami. W 1994 roku za rolę w Sliverze otrzymała drugą w karierze nominację do Złotej Maliny; za rolę w sensacyjnym Specjaliście, w którym partnerował jej Sylvester Stallone, zdobyła aż dwie te wątpliwej jakości nagrody - w kategorii "najgorsza aktorka" (także za film Na rozstaju) i "najgorszy duet filmowy". Kolejne filmy również spotkały się z chłodnym przyjęciem krytyki; role w remake'u Widma Henri-Georgesa Clouzota zatytułowanym Diabolique, dramacie Cena nadziei w reżyserii Bruce'a Beresforda oraz thrillerze Gloria przyniosły jej następne nominacje do Złotych Malin.

W 2000 roku po raz pierwszy od dwunastu lat wystąpiła w filmie telewizyjnym; była to rola produkcja HBO zatytułowana Gdyby ściany mogły mówić 2, określana przez krytykę mianem pornograficznej^[8]. Rola lesbijki Fran przyniosła jej nagrodę organizacji Human Rights Campaign, walczącej o prawa mniejszości seksualnych.

W 2004 roku wróciła do ról kinowych, występując w filmie Kobieta-Kot, który okazał się artystyczną i komercyjną porażką. Rok 2005 należał do udanych w karierze Stone. Zagrała w Broken Flowers Jima Jarmusha, zbierając za ten występ pochlebne recenzje; otrzymała także nagrodę specjalną za wkład w rozwój światowego kina na Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach.

W 2006 roku wystąpiła w oczekiwanym remeke'u Nagiego instynktu. Nagi instynkt 2 nie przyniósł spodziewanych zysków (39 milionów dolarów przy budżecie w wysokości 70 milionów), został surowo oceniony przez krytyków, a Stone przyniósł drugą w karierze Złotą Malinę.

Stone angażuje się w działalność charytatywną, propaguje ideę adopcji, wspiera Ruch Obrony Praw Człowieka oraz walczy o prawa mniejszości homoseksualnych.

[edytuj] Życie prywatne

Niektóre źródła - w tym serwis The Internet Movie Database^[9] - podają, że jej pierwszym mężem był George Englund Jr, syn aktorki Cloris Leachman. Nie wspomina o tym małżeństwie Douglas Thompson, autor biografii Sharon Stone^[10]. Strona internetowa sharonstoneforum.com wymienia jedynie dwóch mężów aktorki: Michaela Grennburga i Phila Bronsteina^[11].

18 sierpnia 1984 roku w Erie Sharon Stone poślubiła Michaela Grennburga, producenta serialu MacGyver. 26 października 1986 Grennburg wyprowadził się z ich mieszkania; rozwiedli się 20 stycznia 1987.

Na początku lat 90. była związana z Dwightem Yoakamem, amerykańskim muzykiem i aktorem^[12], a w latach 1993-1994 z producentem filmowym Williamem J. MacDonaldem^[13].

14 lutego 1998 roku wyszła za mąż za Phila Bronsteina, wydawcę prasowego. Kolejne małżeństwo Stone zakończyło się rozwodem (29 stycznia 2004 roku).

Sharon Stone ma trzech adoptowanych synów - są nimi:

• Ron Joseph Bronstein, urodzony i adoptowany w 2000 roku,
• Laird Vonne Stone, urodzony i adoptowany w 2005 roku,
• Quinn, urodzony i adoptowany w 2006 roku.

[edytuj] Filmografia

• 1980 - Wspomnienia z gwiezdnego pyłu jako Piękna dziewczyna w pociągu
• 1981 - Śmiertelne błogosławieństwo jako Lana
• 1981 - Jedni i drudzy jako Dziewczyna Glenna
• 1982 - Nie taki zwykły romans jako Lynette
• 1984 - Nienasycony jako Cassie Bascomb
• 1984 - Różnice nie do pogodzenia jako Blake Chandler
• 1984 - Gra o wszystko w Las Vegas jako Sarah Shipman
• 1985 - Kopalnie króla Salomona jako Jesse Huston
• 1987 - Akademia Policyjna 4: Patrol obywatelski jako Claire Mattson
• 1987 - Zimna stal jako Kathy
• 1987 - Allan Quatermain i zaginione miasto złota jako Jesse
• 1988 - Wojna i pamięć jako Janice Henry
• 1988 - Nico jako Sara Toscani
• 1988 - Szalony Jackson jako Patrice Dellaplane
• 1988 - Łzy w deszczu jako Casey Cantrell
• 1989 - Krew na piasku jako Dona Sol
• 1989 - Droga do gwiazd jako Laurie McCall
• 1989 - Wojna i pamięć jako Janice Henry
• 1990 - Pamięć absolutna jako Lori
• 1991 - Jego zdaniem, jej zdaniem jako Linda
• 1991 - Rok broni jako Alison King
• 1991 - Zabójca jako Kiki
• 1991 - Nożyczki jako Angie Anderson
• 1992 - Kuszenie losu jako Serena Black
• 1992 - Nagi instynkt jako Catherine Tramell
• 1993 - Sliver jako Carly Norris
• 1994 - Specjalista jako May Munro
• 1994 - Intersection jako Sally Eastman
• 1995 - Szybcy i martwi jako Ellen
• 1995 - Kasyno jako Ginger McKenna
• 1996 - Diabolique jako Nicole
• 1996 - Cena nadziei jako Cindy Liggett
• 1998 - Kula jako doktor Elizabeth "Beth" Halperin
• 1998 - Potężny i szlachetny jako Gwen Dillon
• 1999 - Gloria jako Gloria
• 1999 - Muza jako Sarah
• 1999 - Simpatico jako Rosie
• 2000 - Gdyby ściany mogły mówić 2 jako Fran
• 2000 - Dar z nieba jako Candy
• 2000 - Wspaniały Joe jako Hush
• 2003 - Cold Creek Manor jako Leah Tilson
• 2004 - Podwójna gra jako Sally Cauffield
• 2004 - Kobieta-Kot jako Laurel Hedare
• 2005 - Broken Flowers jako Laura
• 2006 - Nagi instynkt 2 jako Catherine Tramell
• 2006 - Nightmares and Dreamscapes: From the Stories of Stephen King (miniserial)
• 2006 - Bobby jako Miriam Ebbers
• 2006 - Alpha Dog
• 2007 - If I Had Known I Was a Genius
• 2007 - When a Man Falls in the Forest
• 2008 - The Year of Getting to Know Us

[edytuj] Bibliografia

• Kosecka B., Sharon Stone (w:) Słownik filmu pod red. R. Syski, Kraków 2005, ISBN 83-7389-981-2, s. 407.
• Rymuza D., Życie zaczyna się po czterdziestce, "Kultura" (dodatek do Dziennika Polska-Europa-Świat), nr z dn. 23.03.2007, s. 3-4.
• Thompson Douglas, Sharon Stone, Katowice 1996.

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Sharon Stone w NNDB (en)
• Sharon Stone w bazie filmweb.pl
• strona fanów