SIAI-Marchetti S.211

Z Wikipedii

SIAI-Marchetti S.211
M-311
Dane podstawowe
Państwo	Włochy
Producent	SIAI-Marchetti
Typ	samolot szkolno-treningowy
Konstrukcja	grzbietopłat o konstrukcji metalowej półskorupowej, podwozie trójpodporowe – wciągane w locie
Załoga	2 (uczeń, instruktor)
Historia
Data oblotu	10 kwietnia 1981
Lata produkcji	1983 – 1987
Dane techniczne
Napęd	1 dwuprzepływowe silnik turbinowy Pratt & Whitney Canada JT15D-4C
Moc	ciąg 1 112 daN
Wymiary
Rozpiętość	8,43 m
Długość	9,31 m
Wysokość	3,80 m
Powierzchnia nośna	12,60 m²
Masa
Własna	1 645 kg
Startowa	3 100 kg (łącznie z uzbrojeniem)
Osiągi
Prędkość maksymalna	667 km/h
Prędkość przelotowa	500 km/h
Prędkość wznoszenia	21,0 m/s
Pułap	12 200 m
Zasięg	2 483 km
Długotrwałość lotu	3 godz. i 50 min. (z 30 min rezerwą paliwa)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
patrz tekst
Wyposażenie dodatkowe
patrz tekst
Użytkownicy
Filipiny, Singapur, Uganda, Haiti
Rzuty

SIAI-Marchetti S.211 (oznaczony również jako Aermacchi S-211) – włoski odrzutowy wojskowy samolot szkolno-treningowy, opracowany i zbudowany w 1981 roku w włoskiej wytwórni lotniczej SIAI-Marchetti.

[edytuj] Historia

Pod koniec lat siedemdziesiątych biurze konstrukcyjnym włoskiej wytwórni SIAI-Marchetti przystąpiono do opracowania nowego samolotu szkolno-treningowego o napędzie odrzutowym. Z założenia miał to być samolot znacznie lżejszy od stosowanych w lotnictwie wojskowym tego typu samolotów.

Makietę w skali 1 : 1 samolotu, który oznaczono jako SIAI-Marchetti S.211, pokazano po raz pierwszy w 1979 roku w czasie Międzynarodowego Salonu Lotniczego w Paryżu, a budowę pierwszego prototypu zakończono na początku 1981 roku. Pierwszy lot samolotu odbył się w dniu 10 kwietnia 1981 roku.

W lotach próbnych samolot S.211 wykazywał dobre właściwości lotnicze, ale także konieczność zmian w konstrukcji płatowca. Po dokonaniu zmian konstrukcyjnych w samolocie zbudowano drugi prototyp, który oblatano jesienią 1981 roku. Również ten prototyp wykazał potrzebę zmian konstrukcji, w związku z tym opierając się na doświadczeniach dwóch prototypów zbudowano trzeci, który został oblatany wiosną 1983 roku. Prototyp ten stał si wzorcowym samolotem do budowy wersji seryjnej samolotu SIAI-Marchetti S.211.

Samolot SIAI-Marchetti S.211 dzięki zastosowaniu do wykonania ok. 60 % powierzchni zewnętrznych z kompozytów jest samolotem o bardzo małej masie własnej. Charakteryzuje się wieloma zaletami, należą do nich: wysoki komfort, dobra widoczność z kabiny, zarówno z miejsca instruktora, jak i ucznia, wysoki poziom bezpieczeństwa lotu, prostota konstrukcji, duża jej trwałość i niezawodność oraz dobre własności pilotażowe, wysoki standard wyposażenia elektronicznego, napęd za pomocą turbinowego silnika dwuprzepływowego o małym zużyciu jednostkowym paliwa i niskim poziomie hałasu. W samolocie można zastosować wielowariantowe uzbrojenie, co umożliwia prowadzenie w szerokim zakresie naukę i treningi w posługiwaniu się bronią oraz w określonych warunkach działań bojowych.

W związku z tymi zaletami kilka państw złożyło zamówienia na ich zakup. W 1983 roku rozpoczęto ich produkcję seryjną w zakładach Aermacchi, należących do koncernu SIAI-Marchetti. Przy czym w przypadku Singapuru, który zamówił największą ich ilość, część została zmontowana w zakładach Singapore Aircraft Industries z części dostarczonych przez wytwórnie włoską, podobnie na Filipinach składano ten samolot w wytwórni Philippine Aerospace Development Corporation.

Produkcję zakończono w 1987 roku, zbudowano łącznie 59 samolotów w wersji S.211 oraz 1 samolot w wersji S.211A.

W 2004 roku rozpoczęto produkcję samolotu oznaczonego jako Aermacchi M-311, który jest unowocześnioną wersją samolotu S.211

[edytuj] Wersje samolotu

• S.211 – wersja podstawowa, dwumiejscowy odrzutowy samolot szkolno-treningowy
• S.211A – wersja rozpoznawczo-szturmowa, jednomiejscowa, zbudowano tylko jeden egzemplarz w 1986 roku.
• M-311 – wersja szkolno-treningowa, budowana od 2004 roku, oblot 1 czerwca 2005 rok

[edytuj] Użycie w lotnictwie

Samoloty od 1984 roku były dostarczane systematycznie do lotnictwa państw, które je zamówiły. Samoloty S.211 znajdują się na wyposażeniu lotnictwa wojskowego Singapuru (30 sztuk, z tego 24 zmontowane w Singapurze), Filipin (19, z tego 15 zmontowane na Filipinach), Ugandy (4 sztuki) oraz Haiti (4 sztuki). Samoloty z lotnictwa Haiti zostały w późniejszym okresie sprzedane osobom cywilnym.

[edytuj] Opis konstrukcji

Samolot SIAI-Marchetti S.211 jest dwumiejscowym samolotem szkolno-treningowym, grzbietopłatem o konstrukcji metalowej półskorupowej. Podwozie trójpodporowe wciągane w locie. Kabina ciśnieniowa, z dwoma fotelami umieszczonymi jeden za drugim. Pierwszy ucznia a drugi instruktora, przy czym fotel instruktora jest położony o 0,28 m wyżej od fotelu ucznia. Fotele wyrzucane w locie. Osłona kabiny jednoczęściowa otwierana na bok.

Napęd: jeden dwuprzepływowy odrzutowy silnik turbinowy. Zapas paliwa w zbiornikach integralnych samolotu w płacie 650 l i zbiornik kadłubowy 550 l wynosi łącznie 800 l.

Wyposażenie samolotu:

• dwie radiostacje
• układ nawigacyjny TACAN
• system lądowania według przyrządów VOR/ILS
• komputer nawigacyjny
• radiowysokościomierz
• system identyfikacji „swój – obcy”
• stacja radiolokacyjna typu dopplerowskiego
• system ostrzegania o opromieniowaniu przez obce stacje radiolokacyjne
• elektroniczny system zakłóceń
• kamera telewizyjna i magnetofon do zapisu głosu z taśmą wystarczającą na 1 godzinę
• celownik Saab RGS.2 (szwedzki) lub Ferranti (angielski)

Uzbrojenie podwieszane na 4 węzłach pod skrzydłami w różnych wariantach. Łączna maksymalna masa uzbrojenie wynosi 660 kg.
Warianty uzbrojenie:

• zasobniki z bronią lufową (pojedyncze lub podwójne karabiny maszynowe kal. 7,62 mm, względnie karabiny maszynowe kal. 12,7 mm albo działka kal. 20 mm)
• zasobniki z niekierowanymi pociskami rakietowymi kal. 50 mm lub 100 mm
• zasobniki zrzucane
• bomby ćwiczebne i bojowe o masie do 150 kg, bomby lub zasobniki z napalmem o masie do 300 kg
• zasobniki z aparaturą fotograficzną (4 aparaty i aparatura na podczerwień)
• kasetowe środki bojowe (małe bomby kal. 74 mm)
• podwieszane zbiorniki paliwa 2 x 350 l

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcia