Sichote Aliń
Z Wikipedii
Sichote Aliń (ros. Сихотэ́-Али́нь) – góry fałdowe we wschodniej części Rosji. Rozciągają się pomiędzy brzegiem Morza Japońskiego oraz dolnego Ussuri i Amuru.
Długość 1200 km, szerokość do 250 km, maksymalna wysokość – 2077 m n.p.m. (Tardoki Jani).
Powstałe w w orogenezie pacyficznej, w okresie kredy i jury. Zbudowane sa ze skał osadowych (piaskowce, łupki) i magmowych (granity, bazalty). Składają się z szeregu równoległych do wybrzeża Morza Japońskiego pasm górskich rozdzielonych głębokimi dolinami o zrównanych wierzchowinach. Na północy ślady dawnego zlodowacenia plejstoceńskiego. Części szczytowe płaskie i nagie.
Klimat umiarkowany chłodny (mroźne zimy) o cechach monsunowych we wschodniej części. Zbocza porośnięte lasami iglastymi (na północy) i mieszanymi (na południu). Gęsta sieć rzeczna. Występują złoża węgla kamiennego i brunatnego, cynku, ołowiu, cyny i złota.
Góry Sichote Aliń są jednym z najsłabiej zaludnionych obszarów w Rosji, przeważnie poniżej 1 mieszkańca na km².