Sietesz
Z Wikipedii
Sietesz | |
Województwo | podkarpackie |
Powiat | przeworski |
Gmina | Kańczuga |
Sołtys | Andrzej Ulman |
Położenie | 49° 59' 15,6'' N 22° 20' 44,6'' E |
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
1800 |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
16 |
Kod pocztowy | 37-206 |
Tablice rejestracyjne | RPZ |
Położenie na mapie Polski
|
Sietesz – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Kańczuga.
Otton z Pilczy – Pilecki w 1375 r. nadaje rycerzowi Wierzbieńcie wieś Mikulicze (Mikulice), jednocześnie wymienia w nim wsie sąsiednie jak: Sethescha (Sietesz), Nizaczyce (Niżatyce), Ostrów. Potem te dobra dziedziczyła Elżbieta Granowska z Pileckich (ur. ok. 1372 - zm. 12 maja 1420 w Krakowie) – trzecia żona Władysława Jagiełły, królowa Polski.
Była jedynym dzieckiem wojewody sandomierskiego dziedzica Sieteszy Ottona z Pilczy i Jadwigi Melsztyńskiej (matki chrzestnej Jagiełły c. Jana siostra Spytki). Gdy w r. 1384 umarł jej ojciec, odziedziczyła po nim ogromne posiadłości łańcuckie oraz Sietesz i Pilicę stając się najbogatszą panną w Polsce. Sietesz była wzmiankowana w dokumencie z 1384 r. Podczas trwającego 13 lat małżeństwa z Wincentym Granowskim, Elżbieta urodziła dwóch synów i trzy córki. Zorganizowała tu parafię przed 1391 r. 12 grudnia 1410 r. Elżbieta została wdową i poślubiła 2 maja 1417 r. w Sanoku Króla Polski Władysława Jagiełłę. I tak Sietesz stała się miejscowością królewską.
Z dok. spadkowego zawartego w 1470 r., pomiędzy Janem Pileckim, a Wacławem, księciem opolskim, gdzie wymienione są wsie z klucza łańcucko-kańczudzkiego: Kraczkowa (Neudorf), Krzemyenycza,Wissoka, Halwygowa (Albigowa), Markowola (Markowa), Sanyna (Schonerwalt, Sonina), Kossina,Rogoszno, Głuchow, Jordanowa Wola, Syetesza (Sietesz), Gacz( Gać), Ostrów, Malawa, Hanczlowa (Henselshof,Handzlówka), Soleczska (Siedleczka), Hussow, Hadle, Wolycza, Schwyathoslaffkowwa Wola W 1515 r., Sietesz należała do tzw. klucza kańczudzkiego. W XVII w istniał tu dwór obronny, który został zniszczony w czasie wojen szwedzkich. W II poł. XIX w. była tu własność rodziny Łastawieckich.
W sierpniu 1943 r. Wermacht roztrzelał w lesie 17 Polaków pochodzenia żydowskiego. Na miejscu egzekucji mogiła pomordowanych. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
[edytuj] Zabytki
- kościół parafialny, neogotycki (1906-1910) - zbudowany wg projektu M. Kowalczuka. Wewnątrz kościoła - część starego, barokowego wyposażenia. Parafia sprzed 1391 r.
- zespół dworski rodziny Łastawieckich
- ruiny dworu o XVIII-wiecznym rodowodzie
- park z XVIII w., przekomponowany w XIX w. na ogród typu krajobrazowego
- kaplica grobowa Łastawieckich (II poł. XIX w.)
- źródełko Świętego Antoniego
- w pobliżu znajduje się rezerwat przyrody "Husówka"
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi