Splot bębenkowy
Z Wikipedii
Splot bębenkowy (łac. plexus tympanicus)- drobny splot nerwowy położony na wzgórku (łac. promontorium) w jamie bębenkowej.
[edytuj] Gałęzie doprowadzające
Splot bębenkowy powstaje z połączenia trzech gałęzi nerwowych:
- nerw bębenkowy (łac. nervus tympanicus)←nerw językowo-gardłowy
- gałąź łącząca n. twarzowego (łac. ramus communicans nervi facialis cum plexu tympanico)- odchodzi zwykle od kolanka nerwu twarzowego lub od n. skalistego większego. Wstępuje do jamy bębenkowej przez jej strop.
- nerwy szyjno-bębenkowe (łac. nervi caroticotympanici)- dwie gałązki (górna i dolna), które doprowadzają do splotu włókna współczulne. Pochodzą ze splotu szyjno-tętniczego wewnętrznego oplatającego t. szyjną wewnętrzną.
Czasami splot bębenkowy zawiera także drobne gałązki pochodzące od n. błędnego.
[edytuj] Gałęzie odprowadzające
- gałęzie bębenkowe (łac. rami tympanici) - dochodzą one do przyśrodkowej powierzchni błony bębenkowej oraz błony śluzowej jamy bębenkowej i komórek powietrznych wyrostka sutkowatego
- gałąź trąbkowa (łac. ramus tubarius)- biegnie przez całą całą długość trąbki słuchowej unerwiając jej błonę śluzową
- nerw skalisty mniejszy (łac. nervus petrosus minor) - biegnie do zwoju usznego
[edytuj] Piśmiennictwo
A. Bochenek, M. Reicher Anatomia człowieka. tom V. PZWL, Warszawa 1989. ISBN 83-200-1230-9