Wikiprojekt:Sporty zimowe/Dopracowywanie artykułów/Australia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich
Z Wikipedii
en:Australia at the Winter Olympics
Australia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich | ||||
Flaga Australii | ||||
Kod MKOl | AUS | |||
Klasyfikacja wszech czasów | ||||
Medale Pozycja: 20 |
Złoto 3 |
Srebro 0 |
Brąz 3 |
Razem 6 |
Australia brała pierwszy raz udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w 1936 w Garmisch-Partenkirchen i brała odtąd udział w każdej imprezie (prócz Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1948 w Sankt Moritz).
Australia zdobyła swój pierwszy medal, brąz, podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994 w short tracku w sztafecie na dystansie 5000 metrów. Zali Steggall zdobył pierwszy medal indywidualny dla Australii zdobywając brąz na igrzyskach w 1998 w slalomie kobiet. Podczas igrzysk w 2002 Steven Bradbury zdobył złoto w short tracku na dystansie 1000 m, a Alisa Camplin zdobyła złoto w skokach akrobatycznych, dzięki czemu Australia stała się jedynym państwem z półkuli południowej które kiedykolwiek zdobyło złoto na zimowych igrzyskach olimpijskich.
Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2006 w Turynie Australię reprezentowało aż 40 zawodników, najwięcej w całej historii startów sportowców z tego kraju. Pierwszy raz też określonym celem było zdobycie medalu (spełnił to Dale Begg-Smith zdobywając złoto w narciarstwie dowolnym). Medal zdobyła także, drugi już w swojej karierze, Alisa Camplin, zajmując 3. miejsce w skokach akrobatycznych.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Australia pierwszy raz wzięła udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1936, kiedy jej jedyny reprezentant, Kenneth Kennedy, uczestniczył w zawodach w łyżwiarstwie szybkim[1]. Australia nie wysłała drużyny na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1948, ale odtąd uczestniczyła w każdej kolejnej imprezie[2]. Na igrzyska w 1952 wysłano 9 sportowców[3]. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956 Colin Hickey, nazywany "szczurem na lodowisku", był 7. w łyżwiarstwie szybkim na 500 i 1000 metrów[4]. Planował rozpocząć karierę w hokeju na lodzie, ale nie zrobił tego tylko dlatego, że w dzieciństwie był zbyt niski[5].
W 1960 Australię reprezentowało 31 sportowców[6], co było największą liczbą reprezentantów tego kraju do roku 2006. Liczba zawodników była tak duża dzięki drużynie hokejowej, która grała jednak na bardzo niskim poziomie: straciła 88 bramek i przegrała wszystkie sześć meczy[6]. W kombinacji norweskiej, jedyny raz w całej historii startów Australijczyków[2], brał wtedy udział Hal Nerdal. W przeciwieństwie do licznej reprezentacji w 1960, w kolejnych Igrzyskach liczba zawodników była najmniejsza od 1936 - w 1968 na Igrzyska pojechało tylko 3 zawodników[7].
Dla Australii Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1964 zostały zapamiętane przez śmierć australijskiego narciarza Rossa Milne'a i brytyjskiego saneczkarza podczas ich treningów. Zawodnicy z Australii, chcąc udowodnić, że mogą współzawodniczyć z najlepszymi (niektórzy uważali, że śmierć Ross'a była spowodowana jego brakiem doświadczenia), osiągali coraz lepsze wynki (m.in. wygrana w zawodach Pucharu Świata i trzecie miejsce na Mistrzostwach Świata[8][9]).
Łyżwiarz szybki Colin Coates brał sześć razy udział w igrzyskach, od 1968 do 1988. Najlepszym jego wynikiem było 6. miejsce na 10000 metrów w 1976[10], co było najwyższą pozycją zawodnika z Australii do igrzysk w 1994 w Lillehammer[2]. W 1988 Coates pojechał na igrzyska tylko i wyłącznie jako trener, ale kiedy przyszła pora na zawody włożył kombinezon i uzyskał swój rekordowy czas[11]. Australia wzięła też udział w pierwszych Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich w 1976 w szwedzkim Örnsköldsvik[12] i odtąd brała już udział w każdej edycji igrzysk paraolimpijskich.
Australijska sztafeta w short tracku pojawiła się na igrzyskach w 1992 po zdobyciu mistrzostwa świata, ale odpadła w półfinałach[13][14][15]. Australia zdobyła swoje pierwsze medale igrzysk paraolimpijskich w 1992: jeden medal złoty, jeden srebrny i dwa brązowe[12]. W 1994 sztafeta w short tracku zdobyła pierwszy medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Australii. Był to brąz...
[edytuj] Poparcie społeczeństwa
[edytuj] Sporty zimowe w Australii
[edytuj] Wyniki
Rok | Sportowców | Konkurencji | Najlepszy wynik | Zawodnik | Konkurencja |
---|---|---|---|---|---|
ZIO 1936 | 1 | 1 | 29. | Kenneth Kennedy | łyżwiarstwo szybkie, 500m |
Igrzyska olimpijskie w latach 1940 i 1944 zostały odwołane; Australia nie brała udziału w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1948 | |||||
ZIO 1952 | 9 | 4 | 10. | Adrian Swan | łyżwiarstwo figurowe |
ZIO 1956 | 10 | 3 | 7. | Colin Hickey | łyżwiarstwo szybkie, 500m |
ZIO 1960 | 31 | 6 | 12. | Jacqueline Mason / Mervyn Bower | łyżwiarstwo figurowe, pary |
ZIO 1964 | 6 | 1 | 27. | Christine Smith | narciarstwo alpejskie, zjazd |
ZIO 1968 | 3 | 3 | 24. | Malcolm Milne | narciarstwo alpejskie, zjazd i slalom |
ZIO 1972 | 4 | 2 | 18. | Colin Coates | łyżwiarstwo szybkie, 10000m |
ZIO 1976 | 8 | 3 | 6. | Colin Coates | łyżwiarstwo szybkie, 10000m |
ZIO 1980 | 10 | 4 | 17. | Jacqui Cowderoy | narciarstwo alpejskie, slalom |
ZIO 1984 | 11 | 5 | 19. | Steven Lee | narciarstwo alpejskie, zjazd |
ZIO 1988 | 18 | 6 | 10. | Danny Kah | łyżwiarstwo szybkie, 5000m |
ZIO 1992 | 23 | 9 | 7. | Sztafeta | short track, sztafeta 5000m |
ZIO 1994 | 27 | 9 | 3. | Sztafeta | short track, sztafeta 5000m |
ZIO 1998 | 24 | 8 | 3. | Zali Steggall | narciarstwo alpejskie, slalom |
ZIO 2002 | 27 | 5 | 1. | Steven Bradbury | short track, 1000m |
1. | Alisa Camplin | narciarstwo dowolne, skoki akrobatyczne | |||
ZIO 2006 | 40 | 10 | 1. | Dale Begg-Smith | narciarstwo dowolne, muldy |
[edytuj] Medaliści
Medal | Zawodnik | Igrzyska Olimpijskie | Sport | Konkurencja |
---|---|---|---|---|
Steven Bradbury Kieran Hansen Andrew Murtha Richard Nizielski |
Lillehammer 1994 | Short track | sztafeta mężczyzn 5000m | |
Zali Steggall | Nagano 1998 | Narciarstwo alpejskie | slalom kobiet | |
Steven Bradbury | Salt Lake City 2002 | Short track | 1000m mężczyzn | |
Alisa Camplin | Salt Lake City 2002 | Narciarstwo dowolne | Skoki akrobatyczne kobiet | |
Dale Begg-Smith | Turyn 2006 | Narciarstwo dowolne | Muldy mężczyzn | |
Alisa Camplin | Turyn 2006 | Narciarstwo dowolne | Skoki akrobatyczne kobiet |
[edytuj] Przegląd według sportów
[edytuj] Narciarstwo alpejskie
Australijscy sportowcy brali udział w konkurencjach narciarstwa alpejskiego podczas każdych igrzysk, począwszy od 1952. Pierwszą alpejką reprezentującą Australię w tej konkurencji była w 1956 Christine Davy[2]. Malcolm Milne, brat zmarłego podczas treningu podczas igrzysk w 1964 Rossa Milne[16], wygrał zawody Pucharu Świata w zjeździe w Val d'Isère w 1969 oraz zdobył medal mistrzostw świata w 1970 w zjeździe w 1970. Milne miał więc aspiracje do medalu igrzysk w 1972. Zdobycie medalu uniemożliwiła mu kontuzja kolana[17].
Steven Lee reprezentował swój kraj na trzech olimpiadach. Jego największym osiągnięciem było jednak pucharowe zwycięstwo, drugie w historii Australii, w super gigancie w 1985 w Furano[18][19].
Pierwszym medalem w tej konkurencji dla Australii był brąz Zali Steggall w slalomie w 1998.[20] Podczas igrzysk w 2006 Australię reprezentowało 4 alpejczyków[21].
[edytuj] Biathlon
Australia brała udział w biathlonie w każdych igrzyskach od 1984[2], z wyjątkiem igrzysk w 2002. Najlepszym wynikiem w tej konkurencji było 8. miejsce Kerryn Rim w 1994 w biegu indywidualnym na 15 km.[2]. W 2006 Australię reprezentował w tej konkurencji Cameron Morton[21].
[edytuj] Łyżwiarstwo figurowe
Australijscy łyżwiarze figurowi pierwszy raz brali udział w olimpiadzie w 1952. Brali także udział w latach 1956, 1960 oraz w każdych igrzyskach od 1976. We wcześniejszych latach nie zdobywali jednak wysokich pozycji; zazwyczaj zajmowali ostatnie miejsca[2]. W ostatnich latach osiągają jednak lepsze wyniki. Najlepszym wynikiem było dotychczas 10. miejsce Anthony'ego Liu w zawodach mężzyzn w 2002. W 2006 roku Australię reprezentowała Joanne Carter, zdobywając 25. miejsce[22].
[edytuj] Narciarstwo dowolne
Australia była licznie reprezentowana w narciarstwie dowolnym. Australijscy narciarze brali udział w zjeździe po muldach na każdej olimpiadzie od 1988, kiedy to konkurencja ta stała się oficjalnym sportem igrzysk[18]. Uczestniczyli także w zawodach w skokach akrobatycznych od 1994, kiedy to stały się oficjalnym sportem, oraz w 1992, w pokazach tej konkurencji.
Australia jest silną drużyną w skokach akrobatycznych kobiet. W konkurencji tej Australię reprezentowały Kirstie Marshall i Jacqui Cooper, które miały duże szanse na zdobycie medalu[18]. Ostatecznie pierwszy medal w tej konkurencji zdobyła Alisa Camplin. Było to złoto podczas igrzysk w 2002.
Australię reprezentowało w 2006 w tej konkurencji dziewięciu sportowców (czterech w skokach akrobatycznych kobiet, czterech w jeździe po muldach mężczyzn i jeden w jeździe po muldach kobiet)[21]. Urodzona w Kanadzie Dale Begg-Smith zdobyła złoty medal w muldach. Lydia Ierodiaconou zakończyła swoje występy na tych igrzyskach kontuzją podczas drugiego skoku kwalifikacyjnego. Do finałów doszły Alisa Camplin i Jacqui Cooper (z rekordowym wynikiem wynoszącym 213.56). Ostatecznie medal zdobyła Camplin, zajmujac trzecia pozycję za Szwajcarką Evelyne Leu i Chinką Li Nina.
[edytuj] Narciarstwo klasyczne
Australijscy sportowcy pierwszy raz brali udział w biegach narciarskich w 1952. Później uczestniczyli także w latach 1960, 1968 oraz od 1980 do 1998[2]. Zawodnicy z Australii nigdy nie brali udziału w zawodach w skokach narciarskich, w kombinacji norweskiej natomiast pojedynczy występ zaliczył Hal Nerdal w 1960[2].
W 2006 Australię reprezentowała w biegach trójka sportowców. Paul Murray i Esther Bottomley brali udział w sprincie mężczyzn. Clare-Louise Brumley planowała starty w biegu łączonym i w biegu na 30 km techniką dowolną, lecz uniemożliwiła jej to choroba[23][21].
[edytuj] Bobsleje/saneczkarstwo
Pierwszy australijski bobsleista reprezentował Wielką Brytanię. Frederick McEvoy jechał podczas igrzysk w 1936 w brytyjskiej dwójce i czwórce, zdobywając odpowiednio czwarte miejsce i brązowy medal[24]. Australia pierwszy raz brała udział w zawodach w bobslejach w 1988[2] i uczestniczyła już w każdej olimpiadzie, z wyjątkiem igrzysk w 2002.
[edytuj] Łyżwiarstwo szybkie
Australijski debiut na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich stanowił występ łyżwiarza szybkiego, Kennetha Kennedy'ego, podczas igrzysk w 1936. Zawodnicy z Australii brali udział w zawodach w łyżwiarstwie szybkim bądź w short tracku podczas każdych igrzysk, z wyjątkiem 1964[2]. Colin Hickey był siódmy w 1956 na 500 i 1000 metrów. Colin Coates sześciokrotnie brał udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, od 1968 do 1988, z najlepszym wynikiem zawodnika z Australii przed igrzyskami w Lillehammer - był szósty w 1976 na 10000 metrów[2].
Australia zdobyła pierwsze mistrzostwo świata w sporcie zimowym kiedy sztafeta w short tracku wygrała podczas Mistrzostw Świata 1991 w Sydney[13]. Także pierwszy medal Zimowych Igrzysk Olimpijskich został zdobyty w short tracku - był to brąz zdobyty przez sztafetę męską w Lillehammer 1994[25]. Steven Bradbury zdobył pierwszy złoty medal dla Australii podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002. W 2006 Australię reprezentowało w short tracku pięciu mężczyzn oraz Emily Rosemond, natomiast żaden a Australijczyków nie brał udziału w biegach na dłuższych dystansach[21].
[edytuj] Hokej na lodzie
Australia brała udział tylko raz w zawodach w hokeju na lodzie, w 1960. Drużyna przegrała każdy mecz i zdobyła dziewiąte miejsce na 9 drużyn[2].
[edytuj] Curling
Australia nie brała udziału w zawodach w curlingu jako w oficjalnym sporcie Igrzysk, ale uczestniczyła w nim jako w sporcie pokazowym (w 1992). Sport ten zaczął być od 1998 rozgrywany oficjalnie jako sport Igrzysk, jednak Australia nigdy już nie brała udziału w tych zawodach[21].
[edytuj] Snowboarding
[edytuj] Australia na Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich
Przypisy
- ↑ Andrews, s. 228
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Gordon, s. 522–526
- ↑ Andrews, s. 333
- ↑ Andrews, s. 205
- ↑ Gordon, s. 415
- ↑ 6,0 6,1 Andrews, s. 403
- ↑ Gordon, s. 523
- ↑ Gordon, s. 419
- ↑ Andrews, s. 299
- ↑ Andrews, s. 93–94
- ↑ Gordon, s. 424–425
- ↑ 12,0 12,1 Andrews, s. 469
- ↑ 13,0 13,1 Steven Bradbury: Last Man Standing Gary Smart, Steven Bradbury ISBN 0-9757287-8-4, 2005.
- ↑ Andrews, s. 3
- ↑ Gordon, s. 426
- ↑ Gordon, s. 417.
- ↑ Gordon, s. 419.
- ↑ 18,0 18,1 18,2 "2002 Australian Winter Olympic Team Guide" plik PDF (dostęp grudzień 2005)
- ↑ Gordon, s. 420.
- ↑ Błąd rozszerzenia cite: Bład w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwiea405
- ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 "Record team picked for Winter Games", Australian Broadcasting Corporation, 2006-01-25, s. www.abc.net.au [dostęp 2008-04-01] (en).
- ↑ Profil zawodniczki na stronie ISU (en). [dostęp 2008-03-29]. www.isufs.org.
- ↑ "Neumannova finally wins gold", Australian Broadcasting Corporation, 2006-02-25, s. www.abc.net.au [dostęp 2008-04-01] (en).
- ↑ Gordon, s. 414.
- ↑ Gordon, s. 426.
[edytuj] Źródła
- Malcolm Andrews: Australia at the Olympic Games. Australian Broadcasting Corporation, 2000. ISBN 0-7333-0884-8.
- Harry Gordon: Australia and the Olympic Games. University of Queensland, 1994. ISBN 0-7022-2627-0.
- The Compendium: Official Australian Olympic Statistics 1896–2002. Australian Olympic Committee. ISBN 0-7022-3425-7.
- Gary Lester: Australians at the Olympics: A definitive history. ISBN 0-949853-05-4.
- Australian Paralympic Committee: Australia's Winter Paralympic Games Record (en). [dostęp 2006-03-10]. www.paralympic.org.au.