Staw skroniowo-żuchwowy
Z Wikipedii
Staw skroniowo-żuchwowy (łac. articulatio temporomandibularis) jest dwujamowym, kulistym, sprzężonym i symetrycznym stawem twarzoczaszki.
Główka stawowa utworzona jest przez powierzchnię stawową głowy żuchwy a panewkę stanowi przedni odcinek dołu żuchwowego i guzek stawowy wyrostka jarzmowego kości skroniowej. Pomiędzy powierzchniami stawowymi, które pokryte są chrząstką włóknistą, znajduje się krążek stawowy dzielący jamę stawową na dwie części, ściśle od siebie oddzielone. Staw leży ku przodowi od ujścia przewodu słuchowego zewnętrznego i zewnętrznie osłonięty jest przez łuk jarzmowy. Prawidłowe działanie stawu jest podstawą fizjologii narządu żucia. Polega na wykonywaniu ruchów żuchwy:
- wysuwania i cofania
- opuszczania i podnoszenia
- ruchów żucia (ruchy boczne)
Krążek stawowy (łac. discus articularis) jest także zbudowany z chrząstki włóknistej. Kształtem przypomina dwuwklęsłą soczewkę (grubsza na obwodzie, cieńsza pośrodku). Przy zwartych szczękach ustawiona jest niemalże pionowo.
Staw wzmacniają więzadła:
- więzadło boczne
- więzadło rylcowo-żuchwowe
- więzadło klinowo-żuchwowe
[edytuj] Źródła
- Anatomia człowieka, Adam Bochenek i Michał Reicher
- Zarys anatomii człowieka, Adam Krechowiecki i Florian Czerwiński
