Sumeryjska Lista Królów
Z Wikipedii
Sumeryjska lista królów, zwana częściej w skrócie Listą królów, to dzieło sumeryjskiego piśmiennictwa powstałe pod koniec III tysiąclecia p.n.e. (najprawdopodobniej za panowania III dynastii z Ur), opisujące kolejność panowania władców Sumeru. Dzieło ma charakter na wpół legendarny, dlatego dyskwalifikuje je jako źródło historyczne sensu stricto. Niemniej jednak jest brane pod uwagę przez badaczy dziejów starożytnej Mezopotamii z dużą dozą ostrożności - informacje tam zawarte poddane są ostrej weryfikacji i są stale konfrontowane z innymi źródłami piśmienniczymi i ze znaleziskami archeologicznymi.
Pisarz bądź inni skrybowie układający ten spis władców popełnili jednak błąd, zakładając, że dynastie panowały kolejno po sobie. Dzieje ludzkości zostały podzielone na okres przed potopem i po potopie. Lista wylicza pięć prastarych miast istniejących przed tą katastrofą: Eridu, Badtibira, Larak, Sippar i Szuruppak. Zaczyna się od podkreślenia skąd pochodzi ludzka cywilizacja. Cechą znamienną było panowanie przedpotopowych władców, liczące po kilkanaście tysięcy lat, czytamy w niej:
- Gdy królestwo zostało zesłane z niebios, królestwo było w Eridu. W Eridu Alulim został królem i panował 28 800 lat. Alalgar panował 36 000 lat... Teraz porzucę sprawę Eridu; jego królestwo zostało przeniesione do Badtibira...
Spis ciągnie się w tak lakonicznej formie. Wspomniany wcześniej przedział dziejów ujęty został następująco:
- Pięć było tych miast. Ośmiu królów panowało przez 241 200 lat. Ale potop zmiótł wszystko.