Sven Hannawald
Z Wikipedii
Sven Hannawald | ||
Dorobek medalowy | ||
Igrzyska olimpijskie | ||
Złoto |
2002 Salt Lake City |
Skocznia K-120 w drużynie |
Srebro |
1998 Nagano |
Skocznia K-120 w drużynie |
Srebro |
2002 Salt Lake City |
Skocznia K-90 indywidualnie |
Mistrzostwa świata | ||
Złoto |
1999 Ramsau |
Skocznia K-120 w drużynie |
Złoto |
2001 Lahti |
Skocznia K-120 w drużynie |
Srebro |
1999 Ramsau |
Skocznia K-120 indywidualnie |
Brąz |
2001 Lahti |
Skocznia K-90 w drużynie |
Mistrzostwa świata w lotach | ||
Złoto |
2000 Vikersund |
indywidualnie |
Złoto |
2002 Harrachov |
indywidualnie |
Srebro |
1998 Oberstdorf |
indywidualnie |
Puchar Świata w lotach narciarskich | ||
Mała kryształowa kula |
1997/1998 |
|
Mała kryształowa kula |
1999/2000 |
|
Mała kryształowa kula (Puchar KOP) |
2002/2003 |
|
Aktualne rekordy skoczni | ||
Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K185 |
214 m (31.01.2003) |
|
Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K125 |
145 m (2.12.2001) |
|
Stams Brunnentalschanze K105 |
116 m (22.08.1999) |
|
Zakopane Wielka Krokiew K120 |
140 m (18.01.2003) |
Sven Hannawald (ur. 9 listopada 1974 w Erlabrunn) - niemiecki skoczek narciarski.
Rodzice: Regina i Andreas oraz siostra Jeannette. Od 13. roku życia odnosił sukcesy w skokach narciarskich. Obecnie mieszka w Berlinie, posiada również drugie mieszkanie w Hinterzarten. W sezonie 2001/2002 r. jako pierwszy i do tej pory jedyny skoczek narciarski wygrał wszystkie zawody Turnieju Czterech Skoczni.Od tej pory kariera Hannawalda nabrała tempa.Stał się niezwykle popularny w swoim ojczystym kraju.Jego występ 6 stycznia 2002 roku w Bishofshofen miał większą oglądalność w Niemczech od meczu piłki nożnej Bayernu Monachium i FC Valencii w finale Ligi Mistrzów. Sven był zawodnikiem niezwykle medialnym.Wyrażał w bardzo nietypowy sposób swoje emocje, co wzbudzało niechęć polskich kibiców w stosunku do jego osoby. Sven Hannawald oficjalnie zakończył karierę sportową 3 sierpnia 2005 roku, natomiast oficjalne, uroczyste pożegnanie skoczka miało miejsce w Oberstdorfie 30 grudnia 2005 r. Od sezonu 2005/2006 Hannawald pracuje jako komentator sportowy w niemieckiej telewizji ARD.
Na podium w Pucharze Świata stawał łącznie 40 razy. 18-krotnie zajmował 1-wsze miejsce, 12-krotnie był drugi, 10 razy był trzeci.
Spis treści |
[edytuj] Ciekawostki
- Prywatnie samotny.
- 2 grudnia 2006 na świat przyszedł syn Svena Hannawalda - Matteo. Chłopiec ważył po porodzie 4,958 kg i mierzył 59 centymetrów. Matką chłopca jest Nadine Lorenz.
- Sven Hannawald w 2001 roku cierpiał na anoreksje
[edytuj] Zwycięstwa Svena Hannawalda w konkursach Pucharu Świata
- Bischofshofen - 6 stycznia 1998
- Oberstdorf - 24 stycznia 1998
- Bad Mitterndorf - 19 lutego 2000
- Trondheim - 10 marca 2000
- Oslo - 12 marca 2000
- Planica - 19 marca 2000
- Titisee-Neustadt - 2 grudnia 2001
- Oberstdorf - 30 grudnia 2001
- Garmisch-Partenkirchen - 1 stycznia 2002
- Innsbruck - 4 stycznia 2002
- Bischofshofen - 6 stycznia 2002
- Willingen - 12 stycznia 2002
- Engelberg - 22 grudnia 2002
- Oberstdorf - 29 grudnia 2002
- Zakopane - 18 stycznia 2003
- Zakopane - 19 stycznia 2003
- Kulm - 2 lutego 2003
- Willingen - 8 lutego 2003
18 zwycięstw
[edytuj] Inne wyróżnienia
- 2002 - laureat Złotych Nart
- 2002 - Sportowiec Roku w Niemczech
- 2002 - Srebrny Medal Olimpijski Salt Lake City 2002
- 2002 - Zwycięstwo w TCS
- 2003 - Sportowiec z Sercem
[edytuj] Linki zewnętrzne
1972: Walter Steiner • 1973: Hans-Georg Aschenbach • 1975: Karel Kodejška • 1977: Walter Steiner • 1979: Armin Kogler • 1981: Jari Puikkonen • 1983: Klaus Ostwald • 1985: Matti Nykänen • 1986: Andreas Felder • 1988: Ole Gunnar Fidjestøl • 1990: Dieter Thoma • 1992: Noriaki Kasai • 1994: Jaroslav Sakala • 1996: Andreas Goldberger • 1998: Kazuyoshi Funaki • 2000: Sven Hannawald • 2002: Sven Hannawald • 2004: Roar Ljøkelsøy • 2006: Roar Ljøkelsøy • 2008: Gregor Schlierenzauer
1953: Josef Bradl • 1954: Olaf B. Bjørnstad • 1955: Hemmo Silvennoinen • 1956: Nikołaj Kamienski • 1957: Pentti Uotinen • 1958: Helmut Recknagel • 1959: Helmut Recknagel • 1960: Max Bolkart • 1961: Helmut Recknagel • 1962: Eino Kirjonen • 1963: Toralf Engan • 1964: Veikko Kankonnen • 1965: Torgeir Brandtzæg • 1966: Veikko Kankonnen • 1967: Bjørn Wirkola • 1968: Bjørn Wirkola • 1969: Bjørn Wirkola • 1970: Horst Queck • 1971: Jiří Raška • 1972: Ingolf Mork • 1973: Rainer Schmidt • 1974: Hans-Georg Aschenbach • 1975: Willi Pürstl • 1976: Jochen Danneberg • 1977: Jochen Danneberg • 1978: Kari Yläanttila • 1979: Pentti Kokkonen • 1980: Hubert Neuper • 1981: Hubert Neuper • 1982: Manfred Deckert • 1983: Matti Nykänen • 1984: Jens Weißflog • 1985: Jens Weißflog • 1986: Ernst Vettori • 1987: Ernst Vettori • 1988: Matti Nykänen • 1989: Risto Laakkonen • 1990: Dieter Thoma • 1991: Jens Weißflog • 1992: Toni Nieminen • 1993: Andreas Goldberger • 1994: Espen Bredesen • 1995: Andreas Goldberger • 1996: Jens Weißflog • 1997: Primož Peterka • 1998: Kazuyoshi Funaki • 1999: Janne Ahonen • 2000: Andreas Widhölzl • 2001: Adam Małysz • 2002: Sven Hannawald • 2003: Janne Ahonen • 2004: Sigurd Pettersen • 2005: Janne Ahonen • 2006: Janne Ahonen i Jakub Janda • 2007: Anders Jacobsen • 2008: Janne Ahonen •
1997: Kazuyoshi Funaki • 1998: Andreas Widhölzl • 1999: Noriaki Kasai • 2000: Sven Hannawald • 2001: Adam Małysz • 2002: Matti Hautamäki • 2003: Adam Małysz • 2004: Roar Ljøkelsøy • 2005: Matti Hautamäki • 2006: Thomas Morgenstern • 2007: Adam Małysz • 2008: Gregor Schlierenzauer
1994: Takanobu Okabe • 1995: Andreas Goldberger • 1996: Ari Pekka Nikkola • 1997: Masahiko Harada • 1998: Masahiko Harada • 1999: Sven Hannawald • 2000: Janne Ahonen • 2001: Adam Małysz • 2002: Andreas Widhölzl • 2003: Thomas Morgenstern • 2004: Adam Małysz • 2005: Jakub Janda • 2006: Adam Małysz • 2007: Thomas Morgenstern