Szmuel Elijahu Taub
Z Wikipedii
| Szmuel Elijahu Taub ur. 1905, zm. 1984 |
|
 |
|
| 3. cadyk modrzycki | |
| Okres urzędowania | od 1947 do 1984 |
| Poprzednik | Szaul Elazar Taub |
| Następca | Israel Dan Taub |
Szmuel Elijahu Taub (ur. 9 lutego 1905 w Lublinie, zm. 6 maja 1984) - rabin, trzeci cadyk chasydzkiej dynastii Modrzyc, (jid. מאָדזשיץ). Syn cadyka Szaula Jedidji Elazara Tauba, wnuk Israela.
W 1935 roku wraz z ojcem wybrał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Miejsca, które odwiedził tak mu się spodobały, że po powrocie do Polski poprosił ojca o zgodę na stały wyjazd do Palestyny. Ojciec wydał zgodę, a Szmuel Elijahu wraz z żoną i synem w przeciągu roku dotarli do Ziemi Świetej i osiedli się w Tel Awiwie.
W 1947 roku objął sukcesję po swoim ojcu zostając cadykiem modrzyckim. Funkcję tą piastował do śmierci w 1984 roku. Jego następcą został jego jedyny syn Israel Dan Taub.
