Tajne Archiwa Watykanu
Z Wikipedii
Tajne Archiwa Watykanu (łac. Archivum Secretum Apostolicum Vaticanum, wł. Archivio Segreto Vaticano) stanowią centralne archiwum wszystkich aktów wydanych przez Stolicę Apostolską Kościoła rzymskokatolickiego, pisma dyplomatyczne oraz inną korespondencję z nią związaną na przestrzeni wieków.
Tajne Archiwa zostały wydzielone z Biblioteki Watykańskiej w XVII wieku na polecenie papieża Pawła V i pozostawały niedostępne dla osób spoza Watykanu do późnych lat XIX wieku. Taka sytuacja sprzyjała rozpowszechnianiu się pogłosek o tajemnicach skrywanych w Tajnych Archiwach Watykanu. Dokumenty zostały udostępnione dla naukowców, którzy uzyskali akceptację Watykanu, przez papieża Leona XIII w roku 1881. Zaowocowało to rozwojem zagranicznych instytucji naukowych umieszczonych w Rzymie (np. Ecole Française, American Academy), wśród zadań których jest podejmowanie badań historycznych nad archiwaliami watykańskimi. Pierwszym historykiem, który wykorzystał w swoich pracach zasoby archiwum, był Ludwig von Pastor.
20 lutego 2002 Jan Paweł II podjął decyzję, aby dokumenty dotyczące Niemiec za okres 1922-1939 zostały ujawnione, aby ukrócić spekulacje dotyczące powiązań między Stolicą Apostolską a III Rzeszą. Dokumenty zostały ujawnione na początku roku 2003.
