Tannaici
Z Wikipedii
Tannaici (aram. תנאים tanaim; z rdzenia תנא, który oznacza zarówno "powtarzać", jak i wtórnie "nauczać") - uczeni żydowscy zajmujący się komentowaniem i wyjaśnianiem biblii hebrajskiej, przede wszystkim Tory, czyli prawa pisanego, oraz dostosowywaniem jego zasad do zmieniającej się sytuacji i warunków życia. Działali w okresie od ok. 20 (często również cezura 70) roku do 220 roku. Ich komentarze zostały zawarte w Misznie. Tannaici zostali pogrupowani w sześć generacji:
- I. Gamaliel I Starszy (20-40 n.e.)
- II. Szymon ben Gamaliel, Jachanan ben Zakkai (40-80 n.e.)
- III. m.in. Gamaliel II z Jawne, Eleazar ben Arach, Eleazar ben Cadok, Jechoszua ben Chanania (80-110 n.e.)
- IV. m.in. Abba Szaul, Josef ben Akiba, Elezar ben Azaria, Eleazar z Modiin, Elisza ben Abuja, Chanania (110-135 n.e.)
- V. mi.in Szymon ben Gamaliel II, Meir, Juda ben Elai, Szymon ben Jochaj, Nechemia (125-170)
- VI. Jehuda ha-Nasi (170-200)
W okresie 200-220 umieszcza się tzw. półtannaitów: Chija, Ben Kapara.
