Telerecording
Z Wikipedii
Telerecording (znany w USA pod nazwą kinescoping) jest metodą zapisu programów telewizyjnych na taśmie filmowej w celu ich zachowania, późniejszego wykorzystania bądź odsprzedaży. Pomimo swojej niedoskonałości była to do czasu wprowadzenia do użytku magnetowidów w roku 1956 jedyna metoda rejestracji programów telewizyjnych.
Spis treści |
[edytuj] Technika
Telerecording polega na sfilmowaniu obrazu wyświetlanego na wysokiej jakości monochromatycznym monitorze telewizyjnym za pomocą zsynchronizowanej z nim kamery filmowej na taśmę o szerokości 16mm lub 35mm. Dźwięk zapisywany jest w postaci optycznej ścieżki dźwiękowej na tej samej taśmie co obraz lub na osobnej perforowanej taśmie magnetycznej.
[edytuj] Historia
Próby zapisu programów rozpoczęto wraz z pojawieniem się elektronicznej telewizji w drugiej połowie lat 30. XX wieku. Nie zachowały się jednak żadne nagrania z tamtego okresu.
Pierwszym zachowanym nagraniem w Wielkiej Brytanii jest występ piosenkarki Adelaide Hall z października roku 1947, zachowało się również nagranie ze ślubu księżniczki Elżbiety, przyszłej królowej brytyjskiej z księciem Filipem, niektóre produkcje BBC z lat 50. oraz 7 godzinny zapis koronacji królowej Elżbiety II z roku 1953.
[edytuj] Telerecording w Wielkiej Brytanii
Do początku lat 60. telerecordingu używano do rejestracji nadawanych na żywo programów w celu ich ponownej emisji bez konieczności ponownej produkcji programu.
Na początku lat 60. przy producji i emisji programów zaczęto używać magnetowidów, jednakże ze względu na niższy koszt taśmy filmowej wyemitowane już programy przenoszono na nią a taśmy magnetyczne wykorzystywano ponownie.
W drugiej połowie lat 60. dopracowano metodę telerecordingu co pozwalało uzyskać wysokiej jakości nagrania, odsprzedawane później telewizjom, które nie wprowadziły jeszcze emisji kolorowej.
Telerecordingu w telewizji BBC używano okazjonalnie do zachowywania mało znaczących programów aż do roku 1985.
[edytuj] Kinescoping w USA
Począwszy od końca lat 40. kinescoping był używany do zapisu programów emitowanych w Nowym Jorku i ich emisji na zachodnim wybrzeżu z 3 godzinnym opóźnieniem. W Hollywood program odbierany z przekaźników mikrofalowych lub linii kablowych był rejestrowanych na taśmie 35 mm oraz w formie backupu na taśmie 16 mm, po trwającym godzinę nagraniu taśmy filmowe były dostarczane przez kurierów do laboratoriów gdzie były w ekspresowym tempie wywoływane i suszone, by po dwóch godzinach od zakończenia nagrania mogły zostać wyemitowane przez nadajniki na zachodnim wybrzeżu. Ze względu na wysokie koszty takiej operacji (kinescoping pochłaniał wówczas więcej taśmy filmowej niż wszystkie studia filmowe w Hollywood razem wzięte) na początku lat 50. rozpoczęto prace nad tańszą metodą utrwalania programów telewizyjnych. Ostatecznie na przełomie lat 1957/1958 taśma filmowa została zastąpiona taśmą magnetyczną którą można było używać wielokrotnie.
W latach 60. kinescoping służył do rejestracji programów telewizyjnych przeznaczonych dla mniejszych stacji nieposiadających magnetowidu i niepodłączonych do sieci mikrofalowych przekaźników sygnału telewizyjnego.
[edytuj] Telerecording w Polsce
Próby utwalania programów telewizyjnych w Telewizji Polskiej podjęto pod koniec lat 50. Pierwszym zarejestrowanym programem był spektakl Teatru Telewizji pt. Apollo z Bellac w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Jednakże taśma z tamtym nagraniem nie zachowała się do naszych czasów.
Telerecordingu w Telewizji Polskiej regularnie zaczęto używać w roku 1960 po sprowadzeniu z Wielkiej Brytanii urządzeń firmy High Definition. Początkowo rejestrowano wyłącznie programy nadawane na żywo, później telerecordingu używano również przy produkcji programów telewizyjnych. Za pomocą telerecordingu zarejestrowano m.in. część programów Kabaretu Starszych Panów, liczne spektakle Teatru Telewizji oraz Teatru Sensacji i Fantastyki "Kobra".
Do czasu zakupienia przez Telewizję Polską magnetowidów pod koniec lat 60. telerecording był jedyną metodą rejestracji programów, w latach 70. wyparty przez zapis magnetyczny.
[edytuj] Kolorowy telerecording
w drugiej połowie lat 60. były podejmowane próby rejestracji na taśmie filmowej programów kolorowych, jednakże zostały one ostatecznie zarzucone ze względu na rozpowszechnienie się magnetowidów i coraz niższy koszt taśmy magnetycznej.
[edytuj] Telerecording dziś
Obecnie telerecording nie jest już używany do rejestracji programów telewizyjnych. Istnieją jednak spore zasoby taśm filmowych z zrejestrowanymi w przeszłości programami. W celu przeniesienia tych programów na współczesne nośniki wideo w Wielkiej Brytanii opracowano system VidFIRE pozwalający zniwelować niedoskonałości telerecordingu.
