Towarzystwo Rolnicze
Z Wikipedii
Towarzystwo Rolnicze – organizacja skupiająca ziemian Królestwa Polskiego w latach 1858-1861.
Towarzystwo powstało na fali liberalnych reform cara Aleksandra II, wywołanych przegraną przez Rosję wojną krymską. Była to faktycznie pierwsza organizacja pozarządowa istniejąca w Kongresówce, nie poddana kontroli władz carskich. Zajmowała się szeroko rozumianą polityką rolną; dbała o podniesienie rentowności polskiego rolnictwa, opowiadała się za stopniowym odchodzeniem od pańszczyzny. Postulowała oświatę chłopów. Prezesem Towarzystwa Rolniczego był hrabia Andrzej Zamoyski. 28 lutego 1861 wraz z przedstawicielami Delegacji Miejskiej skierowało adres do cesarza Aleksandra II, przedłożony namiestnikowi Królestwa Polskiego Michaiłowi Gorczakowowi. Głosił on, że życzenia kraju tym są gorętsze, ze w rodzinie ludów europejskich on tylko jeden pozbawiony jest tych koniecznych warunków bytu, bez których żadna społeczność dojść nie może do poznania celów, dla których ją Opatrzność do życia powołała. [1]
Istniało do 6 kwietnia 1861.
Przypisy
- ↑ Stefan Kieniewicz, Warszawa w powstaniu styczniowym, Warszawa 1983, s. 59-60.