Track-Via-Missile
Z Wikipedii
Track-Via-Missile (Śledzenie Za Pośrednictwem Pocisku), wystepuje też pod nazwą TVM downlink, uzywany jest tez akronim TVM.
System naprowadzania rakietowych systemów antybalistycznych, przeciwrakietowych i przeciwlotniczych, występujący w najnowszych generacjach tego rodzaju broni, będący połączeniem pół-aktywnego naprowadzania radarowego (semi-active radar homing – SARS) oraz naprowadzania radiowego (command guidance), czerpiąc z ich zalet, eliminując natomiast wady ich stosowania.
[edytuj] Działanie systemu
Naziemna stacja radarowa wysyła w przestrzeń fale radiowe, które odbite od celu, trafiają m.in. do odbiornika radarowego będącego w locie pocisku. Pocisk nie przetwarzając tych informacji, kanałem downlink wysyła je do naziemnego centrum komputerowego, które po ich komputerowym przetworzeniu, kanałem uplink wysyła do pocisku gotowe informacje o pozycji, prędkości i trajektorii celu. System ten, działając permanentnie w czasie lotu pocisku, zapewnia informowanie interceptora w czasie rzeczywistym o wszelkich zmianach stanu obiektu stanowiącego cel.
[edytuj] Zalety TVM downlink
- Porównanie z innymi systemami naprowadzania:
- w odróżnieniu od aktywnego samonaprowadzania się pocisku na cel, ten ostatni dostrzega wprawdzie że został omieciony wiązką radarową (radaru naziemnego w tym wypadku), nie odbierając jednak fal radarowych z pocisku, nie wie ze pocisk naprowadza się na niego;
- w odróżnieniu od półaktywnego naprowadzania sie pocisku, w którym pocisk odbiera odbitą od celu wiązkę radiową radaru naziemnego i za pomocą wewnętrznego systemu komputerowego przetwarza płynące stąd informacje – TVM pozwala na ograniczenie ilości urządzeń komputerowych na pokładzie pocisku, co pozwala na zmniejszenie jego rozmiarów, wagi i ceny. System ten umożliwia większą dokładność pocisku z racji lepszych urządzeń komputerowych możliwych do zainstalowania w stacji naziemnej, niż w ograniczonych rozmiarami warunkach pocisku. W systemie tym, naziemna obsługa stacji, posiada możliwość ingerencji w tor lotu pocisku, niemal do samego końca fazy terminalnej jego lotu.
- w odróżnieniu od aktywnego naprowadzania pocisku na cel przy użyciu command guidance przez stacje naziemną, odbiornik radarowy zainstalowany w pocisku jest bardzo blisko celu, przez co odbierane przez niego po odbiciu od celu fale radarowe są znacznie dokładniejsze, co zwiększa dokładność obliczeń dokonywanych przez naziemny system komputerowy, a co za tym idzie precyzję ataku.
- System TVM downlink jest najbardziej efektywny przy zadaniach na dalekich dystansach i niskich wysokościach, co związane jest z ograniczeniami jakie dla efektywności radaru naziemnego stawia kulistość Ziemi i odległość horyzontu. W związku z linią horyzontu znajdująca sie przeważnie w odległości ok. 3 do 5 km na płaskim terenie, znajdujący się na określonej wysokości pokładowy system radarowy pocisku "widzi" w tym zakresie znacznie większy obszar przestrzeni niż naziemny radar stacji bazowej, zwłaszcza poniżej linii horyzontu ograniczającej pole widzenia radaru naziemnego. System ułatwia także eliminację z zakresu zainteresowania ewentualnych wabików, gdyż pocisk jest zawsze bliżej celu niż naziemna stacja radarowa.
- W szczególnych warunkach, w których fale radarowe odbite od celu odbierane są zarówno przez pocisk, jak tez przez macierzysta stację radarową, dysponowanie przez system komputerowy danymi z dwóch źródeł opartymi o inne kąty widzenia celu, pozwala na jeszcze bardziej precyzyjne obliczenia danych dotyczących celu.
[edytuj] Występowanie
System Track-Via-Missile, używany jest przez najnowocześniejsze systemy rakietowe. Pierwszym system do którego wprowadzono ta technologię, był jak już wspomniano wyżej, amerykański system Patriot. Z pozostałych najbardziej dziś znanych systemów, TVM zaimplementowano do:
- Rosyjskich systemów antyrakietowych i antybalistycznych S-300PS/S-300F/S-300PMU (w kodzie NATO znanych jako SA-10 "Grumble")
- Rosyjskiego systemu antybalistycznego S-300V (kod NATO: SA-12 Gladiator / Giant).
