Vabank

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy komedii. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Vabank
Oryginalny tytuł	Vabank
Gatunek	komedia kryminalna
Kraj produkcji	Polska
Język	pl
Główne role	Jan Machulski Witold Pyrkosz Leonard Pietraszak Jacek Chmielnik Krzysztof Kiersznowski
Data premiery	1 marca, 1982
Czas trwania	108'
Produkcja
Reżyseria	Juliusz Machulski
Scenariusz	Juliusz Machulski
Muzyka	Henryk Kuźniak
Zdjęcia	Jerzy Łukaszewicz
Scenografia	Jerzy Skrzepiński
Kostiumy	Ewa Gralak-Jurczak
Montaż	Mirosława Garlicka
Produkcja	Studio Filmowe "Kadr"
Nagrody
Juliusz Machulski Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlovych Varach 1982 - dyplom jury Juliusz Machulski Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Manili 1982 - nagroda specjalna Juliusz Machulski Międzynarodowy Festiwal Filmów Komediowych w Marsylii 1984 - Grand Prix
Vabank na Filmweb.pl
Vabank na FilmPolski.pl
Vabank na IMDb

Kamienica narożna na Placu Kościuszki (ul. Sieradzka) w Piotrkowie Trybunalskim. "Zagrała" rolę Domu Bankowego Kramera

Bank przy al. Kościuszki w Łodzi, "zagrał" wnętrza Domu Bankowego Kramera

Vabank, polski film fabularny zrealizowany w 1981 r., błyskotliwy debiut reżyserski Juliusza Machulskiego, wyreżyserowany przez niego jeszcze w trakcie studiów. Film nazywany "polskim Żądłem"^{[potrzebne źródło]}, jest komedią kryminalną rozgrywającą się w międzywojennej Polsce.

Miejsce akcji nie jest dokładnie określone, jednakże akcja drugiej części filmu dzieje się w Warszawie, więc można założyć, że tutaj też dzieją się wydarzenia opisane w pierwszej części. Rolę miasta "zagrał" jednak Piotrków Trybunalski, a konkretnie plac Kościuszki, ul. Sieradzka i kilka piotrkowskich podwórek. Reżyser nie ustrzegł się kilku drobnych wpadek, najpoważniejszą jest widok nowoczesnych bloków mieszkalnych w dalszej perspektywie jednego z ujęć. Wiele ujęć nakręcono w Łodzi, m.in. na ul. Moniuszki, w banku przy al. Kościuszki, na cmentarzu na ul. Ogrodowej i w budynku sądu przy Placu Dąbrowskiego.

[edytuj] Obsada

Jan Machulski - Henryk Kwinto
Leonard Pietraszak - Gustaw Kramer
Witold Pyrkosz - J.J.Duńczyk
Krzysztof Kiersznowski - Nuta
Jacek Chmielnik - Moks
Elżbieta Zającówna - Natalia
Ewa Szykulska - Marta Rychlińska
Zdzisław Kuźniar - Krempitsch
Józef Para - komisarz Przygoda
Janusz Michałowski - komisarz Karelicki
Włodzimierz Musiał - "Szpula"
Ryszard Kotys - Melski
Zbigniew Geiger - Stawiski sekretarz, Kramera
Zdzisław Wardejn - właściciel teatru
Henryk Bista - Jan Rożek
Leon Niemczyk - Jubiler
Grzegorz Heromiński - asystent komisarza Przygody

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Po sześciu latach odsiadki znany kasiarz Henryk Kwinto (Jan Machulski) wychodzi na wolność. Niestety, przez ten czas świat się zmienił. Żona mieszka z innym mężczyzną, a dawny wspólnik – człowiek, przez zdradę którego Kwinto trafił do więzienia – okazał się sprawcą śmierci i bankructwa jego najbliższego przyjaciela. Kasiarz planuje więc wyrafinowaną zemstę i mści się na Kramerze, właścicielu banku. Przy pomocy dawnego speca od alarmów – Duńczyka (Witold Pyrkosz) oraz dwóch młodych "szopenfeldziarzy" okrada bank Kramera, tak sprytnie, że rzuca podejrzenia na samego właściciela. Murowane alibi bankiera okazuje się sprokurowane przez Kwintę, zaś ukradzione pieniądze znajdują się... w domu Kramera.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.