Viola organista
Z Wikipedii
Viola organista - instrument muzyczny wymyślony przez Leonarda da Vinci. Był pierwszym instrumentem strunowo-smyczkowym, którego opis przetrwał do czasów współczesnych.
Pomysł Leonarda, zachował się w jego notatnikach z 1488–1489 oraz w rysunkach w Kodeksie Alanticus. Projekt zakładał wykorzystanie jednego lub kilku kół zębatych, nachodzących na siebie. Każde koło pociągało smyczek, ulokowany prostopadle do innych strun instrumentu. Struny były kierowane w dół w stronę smyczka, podobnie jak ruch klucza, powodując przesuniecie smyczka a przez to wydanie dźwięku struny. W jednym z projektów struny mogły stykać się, co dawało więcej kombinacji dźwięku, np. C i C# można było zagrać na jednej strunie. W innych notatkach Leonarda każda stron dotyczyła opisu osobnej struny.
Leonardo da Vinci nigdy nie zbudował instrumentu. Pierwszym podobnym instrumentem była konstrukcja Geigenwerk z 1575 zaprojektowana przez niemieckiego wynalazcę instrumentów Hansa Haidena.
Nowoczesna rekonstrukcja Viola organista została zbudowana i użyta przez Akio Obuchi na koncercie w Genui we Włoszech w roku 2004.
[edytuj] Bibliografia
- Carolyn W. Simons, Sostenente piano
- Emanuel Winternitz i Laurence Libin, Leonardo da Vinci Grove Music Online ed. L. Macy (Accessed 2 kwietnia, 2005 wt www.grovemusic.com), (subscription access)
- Sostenente piano, Nowy Harvardzki Słownik Muzyki , wyd. Don Randel, Cambridge, Massachusetts, Gazeta Uniwersytecka Harwardu, 1986, ISBN 0-674-61525-5
