Virgilio Noè
Z Wikipedii
Virgilio Noè (ur. 30 marca 1922 w Zelata di Bereguardo), włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.
Studiował w seminarium w Pavii, przyjął święcenia kapłańskie 1 października 1944. W latach 1944-1948 pracował jako duszpasterz w rodzinnej diecezji Pavia, 1948-1952 kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Po powrocie do diecezji Pavia wykładał w miejscowym seminarium, opiekował się organizacją studentów katolickich, współpracował z Włoską Unią Nauczycieli Katolickich, stał na czele diecezjalnej komisji liturgicznej. Wykładał także w seminarium w Tortonie. Od 1964 przebywa w Rzymie, był kolejno sekretarzem i przewodniczącym Centrum Włoskiej Akcji Liturgicznej, członkiem komisji ds. rewizji ceremonii papieskich, wicerektorem Seminarium Ss. Ambrogio e Carlo; pełnił także funkcję przewodniczącego Włoskiego Stowarzyszenia Skautingu Katolickiego. 9 maja 1969 został mianowany podsekretarzem w watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego. Od stycznia 1970 do marca 1982 był Mistrzem Ceremonii Papieskich oraz kapelanem Gwardii Papieskiej. Wchodził w skład Centralnego Komitetu Organizacyjnego Obchodów Roku Świętego 1975. Pełnił kolejno funkcje podsekretarza Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego (lipiec 1975) i zastępcy sekretarza tej Kongregacji (październik 1977).
W styczniu 1982 został mianowany sekretarzem Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego, jednocześnie arcybiskupem tytularnym Vancaria; sakry biskupiej udzielił mu 6 marca 1982 w Watykanie Jan Paweł II. Był koadiutorem kardynała Aurelio Sabattaniego, archiprezbitera patriarchalnej Bazyliki Watykańskiej; objął funkcję po Sabattanim 1 lipca 1991, jednocześnie został wikariuszem generalnym Państwa Watykańskiego. Od maja 1989 kierował Stałą Komisją Ochrony Dziedzictwa Artystycznego i Historycznego Stolicy Świętej.
28 czerwca 1991 Jan Paweł II mianował go kardynałem, z diakonią S. Giovanni Bosco in Via Tuscolana. W latach 1993-1996 Noè kierował Komisją Kardynalską ds. Świątyń w Pompei, Loreto i Bari. Z pozostałych godności zrezygnował ze względu na podeszły wiek w kwietniu 2002. W marcu 2002 utracił prawo udziału w konklawe (po ukończeniu 80 lat), w lutym t.r. został promowany do rangi kardynała-prezbitera; otrzymał tytuł prezbiterski Regina Apostolorum.
Link zewnętrzny:
