Virginia Madsen
Z Wikipedii
Virginia Madsen (ur. 11 września 1961 roku w Chicago, w stanie Illinois) – amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna. We wczesnych latach 80. była zaliczana do najbardziej obiecujących młodych gwiazd Hollywood.
[edytuj] Życiorys
Jest córką Cala Madsena, emerytowanego strażaka, który ma korzenie duńskie i Elaine Madsen – scenarzystki, poetki i producentki, która ma korzenie irlandzko-amerykańsko-indiańskie. Urodziła się z dwoma różnymi kolorami oczu. Jej lewe oko jest brązowe i zielone, podczas gdy prawe jest całe zielone. Starszy o trzy lata brat Michael Madsen jest także aktorem. Jej przyrodnimi siostrami są aktorki – Cher, Pat Delaney i Anjelica Huston.
Jej dziadkowie ze strony ojca – Soren i Anna Marie Madsen wyemigrowali z Danii we wczesnych latach XX w.
Po ukończeniu New Trier High School w Winnetka, w stanie Illinois, zainteresowana sztuką aktorską uczęszczała do Ted Liss Acting Studio w Chicago oraz Harand Camp Adult Theater Seminar w Elkhart Lake, w stanie Wisconsin.
Mając 19 lat zadebiutowała na kinowym ekranie w komedii "Klasa" (Class, 1983). Drugim filmem z jej udziałem była komedia romantyczna sci-fi dla młodzieży "Elektryczne sny" (Electric Dreams, 1984). Kiedy David Lynch zobaczył podrzucone na jego biurko jej zdjęcie, natychmiast zdecydował obsadzić ją w roli księżniczki Irulan w swoim filmie sci-fi "Dune" (1984), który utorował jej drogę do kariery.
Przez lata postrzegana była jako odtwórczyni ról drugoplanowych w filmach klasy B. Lecz kolejne jej role udowodniły, że nawet w poprawnych filmach wypadała interesująco. Stworzyła ciekawy wizerunek skazitelnej dziewczyny z Południa, błądzącej i nieczułej w "The Hot Spot" (1990) Dennisa Hoppera.
Zagrała postać Louise Marcus u boku Seana Connery'ego i Christophera Lamberta w filmie sci-fi "Nieśmiertelny II: Nowe życie" (Highlander II: The Quickening, 1991). Za rolę studentki socjologii uniwersytetu w Chicago, zbierającej materiały do pracy magisterskiej na temat jednego z synów czarnoskórego niewolnika, który pod postacią ducha, z hakiem zamiast ręki, nawiedza pewien budynek mieszkalny w dzielnicy tryskającej przestępczością w horrorze "Candyman" (1992) otrzymała nagrodę Saturna.
Późniejsza kreacja Mayi w melodramacie "Bezdroża" (Sideways, 2004) przyniosła nagrody krytyków w Nowym Jorku, San Francisco, Seattle, Los Angeles, Dallas, Bostonie, Toronto, Vancouverze i Chicago, Independent Spirit Award, National Society of Film Critics Award, Broadcast Film Critics Association Award, Chlotrudis Award i nominację do Oscara i Złotego Globu.
[edytuj] Rodzina
Jej przyjacielem i towarzyszem życiowym był aktor Bill Campbell (1989). Następnie w październiku 1989 roku wyszła za mąż za aktora Danny'ego Hustona, z którym się rozstała po czterech latach, w roku 1992.
Kiedy w roku 1993 zaszła w ciążę z młodszym o dziewięć lat ówczesnym partnerem – aktorem włoskiego pochodzenia Antonio Sabato Jr., przerwała na pewien czas pracę. Dopiero gdy syn Jack (ur. 6 sierpnia 1994) poszedł do przedszkola, pomyślała o powrocie do filmu. Dowiedział się o tym Francis Ford Coppola i zaprosił ją na zdjęcia próbne do ekranizacji thrillera "Zaklinacz deszczu" (The Rainmaker, 1997) jako Jackie Lemancyzk z Mattem Damonem w roli głównej. Krytyka dobrze przyjęła jej wcześniejszą rolę Diksie DeLaughter w "Duchy Missisipi" (Ghosts of Mississippi, 1996) u boku Aleca Baldwina, Jamesa Woodsa i Whoopi Goldberg.
