Werbkowice

Z Wikipedii


Werbkowice
Województwo	lubelskie
Powiat	hrubieszowski
Gmina	Werbkowice
Położenie	50° 45' 06'' N 23° 46' 57,4'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	3098
Strefa numeracyjna (do 2005)	84
Kod pocztowy	22-550
Tablice rejestracyjne	LHR
Położenie na mapie Polski Werbkowice

Werbkowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Werbkowice.

Werbkowice położone są na zachód od Hrubieszowa, głównie na lewym brzegu rzeki Huczwy. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 74 .

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Werbkowice.

[edytuj] Nazwa

Nazwa "Werbkowice" wywodzi się od wierzby (ukr. werba), która kiedyś licznie porastała tereny, gdzie obecnie znajdują się Werbkowice.

[edytuj] Historia

Miejscowość powstała na początku VIII wieku, chociaż badania archeologiczne wskazują, że pierwsze ślady osadnictwa sięgają nawet 5500 lat p.n.e.

Pierwsza wzmianka źródłowa o Werbkowicach pochodzi z 1394 roku, gdzie wymienione zostały jako jedna z miejscowości nowo powstałej parafii w Grabowcu.

W 1690 roku w Werbkowicach została erygowana, przez Aleksandra Łaszcza i jego żonę - Katarzynę z Firlejów, cerkiew prawosławna i szkoła początkowa.

W połowie XIX wieku, Werbkowice zasłynęły z rolnictwa, kiedy to ówczesny właściciel - Antoni Szydłowski rozwinął tu hodowlę owiec. Jego owczarnia była jedną z pierwszych i największych w Królestwie Polskim. Był to zaczątek Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG), którego siedziba obecnie znajduje się w dawnym pałacu Szydłowskich. W Werbkowicach wydobywano również torf, którego pokłady sięgały miejscami ponad 3 m.

Pałac z pierwszej połowy XIX w.

W 1827 roku było tutaj tylko 60 domostw i 346 mieszkańców. Cała gmina Werbkowice liczyła wtedy 6690 mieszkańców, w tym prawosławnych było 5758, rzymskich katolików 820 i 118 Żydów. Do gminy należały następujące wsie i folwarki: Alojzów (folwark), Biała (osada), Dąbrowa (osada), Elżbiecin (folwark), Gozdów, Gołota (osada), Karcz, Hostynne, Kotorów, Leopoldów (folwark), Łotów, Łysa Góra (folwark), Majdan, Krynki, Malice, Podgórce, Podhoryszów (osada), Strzyżewice, Terebiń, Terebiniec, Teolifówka (folwark).

Ożywiony rozwój miejscowości nastąpił w drugiej połowie XIX wieku otwarto tutaj szkołę, Urząd Gminy, gorzelnię, 2 młyny, cegielnię i olejarnię. W 1916 roku przez Werbkowice przeprowadzono kolej wąsko- i normalnotorową, a 12 lat później wybudowano dworzec kolejowy i stację pomp, dzisiaj przebiega tamtędy również tor Linii Hutniczej Szerokotorowej (LHS) do granicy z Ukrainą. 7 listopada 1919 roku, powstała parafia Werbkowice odłączając się od parafii w Grabowcu.

W latach po I wojnie światowej miały miejsce parcelacje majątków ziemskich, przybywali tu więc koloniści, dzięki którym powiększała się liczba mieszkańców. W roku 1939 było ich już 1845.

Ze względu na ogromne bogactwo miejscowego surowca - buraka cukrowego i bardzo sprzyjające mu gleby, w 1963 roku w Werbkowicach uruchomiono najnowocześniejszą wówczas i jedną z największych w kraju cukrownię (dzisiaj jeden z oddziałów KSC S.A.). Fabryka stała się bardzo mocnym impulsem do rozwoju miejscowości - dawała zatrudnienie czym przyciągała ludzi dla których budowano nowe osiedla.