Wezuwian
Z Wikipedii
Wezuwian (Idokraz) – minerał z gromady krzemianów, należy do minerałów szeroko rozpowszechnionych, występuje w bardzo wielu regionach Ziemi.
Nazwa pochodzi od Wezuwiusza. Minerał odkryto bowiem w produktach erupcyjnych włoskiego wulkanu (A.G. Werner, 1795 r.).
Spis treści |
[edytuj] Właściwości:
- Wzór chemiczny: Ca10(Mg,Fe) 2Al4[(OH) 4/(SiO4)5/(Si2O7)2]- krzemian wapnia, magnezu, żelaza i glinu
- Układ krystalograficzny: tetragonalny
- Twardość: 6,5
- Gęstość: 3,27 –3,45
- Rysa: biała
- Barwa: ciemnozielona, oliwkowa, żółtobrązowa, niekiedy niebieska, czerwona, różowa, bywa też bezbarwny
- Przełam: muszlowy
- Połysk: szklisty, tłusty
- Łupliwość: niewyraźna
Często tworzy dobrze wykształcone kryształy słupkowe i tabliczkowe. Ściany słupów wykazują niekiedy prążkowanie. Występuje w formie skupień ziarnistych, promienistych, igiełkowych. Jest kruchy i przezroczysty.
Niektóre barwne odmiany mają swoje odrębne nazwy (mineralogiczne, gemmologiczne):
- wiluit – ciemnozielony, czarnozielony
- egeran – brązowy, często tworzy promieniste skupienia
- cypryn – jasnoniebieski
- ksantyt – żółty, żółtozielony, żółtobrązowy
- kalifornit – jasnozielony, tworzący zbite skupienia
[edytuj] Występowanie:
Występuje głównie w skałach metamorficznych, najczęściej w marmurach i skarnach, a także w obrębie masywów serpentynowych. Znaczne rzadziej w syenitach nefelinowych.
Miejsca występowania: USA – Kalifornia, Oregon, Arkansas, MontanaPensylwania; Meksyk, Brazylia, Kenia, Pakistan, Rosja, Norwegia, Czechy, Austria, Niemcy.
W Polsce stwierdzony w okolicach Strzegomia i Strzelina, na Pogórzu Kaczawskim, w Górach Izerskich.
[edytuj] Zastosowanie:
- ma znaczenie kolekcjonerskie
- niektóre odmiany (kalifornit) bywają stosowane w jubilerstwie (kamień półszlachetny) do wyrobu biżuterii (kaboszony, paciorki). Kryształy jubilerskie pochodzą z Brazylii, Kanady, Meksyku.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Bibliografia:
- Atlas mineralogii –G.G.Gormaz , J.J.Casanovas – „Wiedza i życie”1992r.
- O.Medenbach, C.Sussieck –Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” - 1996r.
- W.Heflik, L.Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” - 1998r.
- J.Żaba - Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II Sp. z o. o - 2003r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd.”Alma- Press” 2003r.