Wydma paraboliczna
Z Wikipedii
Wydma paraboliczna - jeden z typów pojedynczych wydm. Charakteryzuje się tym, że ma kształt łuku, o ramionach skierowanych pod wiatr. Mniej ubita miękka część, znajduje się na kierunku przeciwnym niż kierunek dominującego wiatru. Jej centralna część jest ruchoma. Wędrówka wydm na terenie Polski odbywa się z prędkością około 6-20 m/rok. Największą wysokość wydmy paraboliczne osiągają w miejscu zagięcia łuku, w tzw. czole.
Cechy charakterystyczne:
- ma kształt asymetrycznego łuku o długich ramionach zwróconych pod wiatr,
- zbocze wydmy zwrócone w stronę wiatru jest łagodne, a zbocze nachylone w kierunku przeciwnym jest strome.
- pomiędzy ramionami często występują misy deflacyjne zazwyczaj wypełnione wodą
Wydma paraboliczna
