Wyszesława Światosławówna
Z Wikipedii
Wyszesława Światosławówna - rzekoma żona Bolesława II Śmiałego, pojawiająca się w kronice Jana Długosza.
Kronikarz Jan Długosz podał, że żoną króla Bolesława II Śmiałego była ruska księżniczka Wyszesława, córka Światosława, księcia czernihowskiego, późniejszego wielkiego księcia kijowskiego. Błędność tej teorii udowodnił w 1895 roku Oswald Balzer w Genealogii Piastów[1].
W rzeczywistości imię, filiacja i pochodzenie żony Bolesława II Śmiałego pozostają nieznane. Za najbardziej prawdopodobne uchodzą poglądy o jej niemieckim lub ruskim pochodzeniu. Wyszła za mąż najpóźniej w 1069 roku, gdyż w tym roku przyszedł na świat jej syn Mieszko. Prawdopodobnie została koronowana w 1076 roku na królową Polski. W 1079 roku wraz z mężem i synem znalazła się na wygnaniu na Węgrzech. Owdowiała w 1081 lub 1082 roku. W 1086 roku wraz z synem powróciła do Polski. Brała udział w pogrzebie swojego syna Mieszka otrutego w 1089 roku, co odnotował Anonim zwany Gallem. Jest to ostatnia wzmianka o żonie Bolesława II Śmiałego; jej dalsze losy pozostają nieznane.
Przypisy
- ↑ W ten sposób Wyszesława dołączyła do co najmniej kilkudziesięciu pseudo-Piastów, których wykorzenił z literatury historycznej Balzer. "Wyszesława" okazała się jednym z wielu błędnych domysłów Długosza, dotyczących genealogii pierwszych Piastów.
