OSI Modeli
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Open Systems Interconnection (OSI) modeli ISO (International Organization for Standardization) tarafından geliştirmiştir. Amaç iki bilgisayar arasındaki iletişimin nasıl olacağını tanımlamaktır.
İlk olarak 1978 yılında ortaya çıkarılan bu standart 1984 yılında yeni bir düzenlemeyle OSI (Open System Interconnect) başvuru modeli olarak yayımlanmıştır. Bu model kısa sürede kabul görerek yaygınlaşmış ve ağ işlemleri için bir kılavuz olmuştur.
OSI öncesindeki dönemde, yalnızca bilgisayar donanımı üreten kuruluşlara özgü ağlar vardı. Örneğin IBM'in SNA ile DEC'in DECnet'i gibi. Bu ağların özellikleri, çoğunlukla yalnızca o üreticinin donanımının kullanılmasına izin verecek (ya da en azından başka ürünlerin bağlanmasını zorlaştıracak) biçimde tanımlanmıştı. Onlardan ayrı olarak OSI, çeşitli üreticilerin ürünlerinin bağlanabileceği bir ağ için, bir sektör etkinliği olarak ortaya çıkmıştır.
OSI Modeli herhangi bir donanım ya da bilgisayar ağı tipine göre değişiklik göstermemektedir. OSI'nin amacı ağ mimarilerinin ve protokollerinin bir ağ ürünü bileşeni gibi kullanılmasını sağlamaktır.
ISO standartlarının ağ üzerindeki iletişimi sağlarken karmaşık bir yol izlediği bir gerçektir. ISO standartı yedi katmana (alt göreve) ayrılmıştır. OSI modeli olarak bilinen bu yedi katman şunlardır:
No Katman İşlevi
7 Uygulama: Kullanıcı uygulamalarına servis sağlar
6 Sunum: Kullanıcı uygulaması için verinin dönüşümünü sağlar. Veriyi yeniden düzenler.
5 Oturum: Sistemler arasındaki iletişimi sağlar
4 Taşıma: Temel ağ bağlantısı sağlayan 1.nci ve 3.ncü katman ile uygulama iletişimini sağlayan 5.nci ve 7.nci üst üç katman arasındaki bu katman bu bölümleri birbirinden ayırır.
3 Ağ: Ağ bağlantısını düzenlemek, devam ettirmek ve sonlandırmaktan sorumludur.
2 Veri Bağlantısı: Fiziksel bağlantıyı sağlar. Veri çerçevelerini (frame) düzenler.
1 Fiziksel: Veri iletimi ortamı düzeyinde verilerin elektrik işaretleri olarak iletimini sağlar.
