تسبیح
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تَسبیح به رشته‌ای از مهره‌ها یا تیله‌های به‌هم‌ریسیده گفته می‌شود که پیروان برخی ادیان مانند مسیحیت و اسلام با گرداندن مهره‌ها با دست و ذکر وردهایی از آن به عنوان کمکی برای نیایش و یادآوری خدا استفاده می‌کنند.
تسبيح از تراشيدن و شكل‌دادن مواد گوناگونى درست ميشود. از آن جمله است سنگهاى كهربا، فيروزه، عقيق و خُماهان (حديد صينى يا چينى)، و نيز گل پخته كه گاه مانند خرمهره لعاب داده‌شده‌است. همچنين برخى از تسبيح‌ها را از تراشيدن و تيله‌وار نمودن چوب سخت و تيره‌رنگدرخت بان يا(يُسر) ميسازتد كه گاه آنرا نقره‌كوب نيز مينمايند.
[ویرایش] منبع
ویکی‌پدیای انگلیسی
واژه‌نامه‌ى رايانه‌اى دهخدا
